Türk Romanı Kitaplığı
1. 
İntibah - Namık Kemal
2. 
Felatun Bey ile Rakım Efendi - Ahmet Mithat
3. 
Araba Sevdası - Recaizade Mahmut Ekrem
4. 
Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat - Şemsettin
Sayfa 452Kitabı okudu
Vardır elbet herkesin ökçesinde biraz yalnızlık, biraz hüzün ve biraz da yorgunluk. Yine de mavi bir umut işte; dağılacak bulutları beklemek lazım.
∆ Aynaların ardında aynı kirin pası var ∆
Mutluluğun geniş kapılarında
Hayatın sürgüleri var.
(Daracık ömrümüzde geniş sıkıntılar)
Usul gülüşlerimizde hüzün lekeleri
Küçük ayrıntılara yöneldik nicedir,
(içedönük duygulu karamsar)
İki yüzümüz vardı iki güzelliğimiz
Umut ve Sevgi, kırmadan aynaları
(Alın kırışığımızda aynı suçun izi var)
Yalnızlık biricik benzerliğimiz oldu
Payımıza düşen o yanlış ilişkilerden.
(Herkese acısı kadar)
Ne konuşmalarımızda tat kaldı
Ne susmalarımızda bir hikmet
(Hep aynı boşluğa açıldı dar kapılar)
Olur olmaz şeylerden alınır kırar olduk
Zamana benzedik iyice, çekilmesi zor.
(Aynaların ardında aynı kirin pası var)
Sayfa 20 - Zamana Benzedik 1983Kitabı okudu
Böylece öyküm, umut ve yalnızlık içinde sona eriyor.
Sayfa 190Kitabı okudu
Eğer size dünyada en büyük mutluluğu yaşatmış dostlarınızdan ayrılırken, (yeniden onların bakışlarına rastlamak ve ellerini sıkmak) isteğini bakışların artık karanlık olmayacağı, ellerinizin boş kalmayacağı bir yerde saklarsanız , eğer (sessizlik ve yalnızlık içinde, artık güzellikleri görmemek üzere) bir daha mutlu olmamak üzere, Tanrı nın ışığını yeniden gördüğünüz ve bilmeyi arzu ettiğiniz şeyleri bildiğiniz ve sonsuz aşkın huzuruyla yürüdüğünüz bir zamanın size yapılmış vaadini düşünürseniz ( o halde sizin için bu şeylerin Umut u dindir, hayattaki özveri ise inançtır.
.
Sayfa 79 - YKY
Bir Yalnızlık Dinletisi
Gelirler ve giderler. Silahları ve bıçakları yoktur. Yalnızca cümleleri ve yaşattıklarıyla öldürürler. Asla düşman değildir ve hep en yakınındakidirler. İnandırırlar, umut ettirirler, gökyüzüne baktırıp göğü üstünüze dökerler. Gündüz ve güneşlik bir mevsimde gelip simsiyah geceyi örterler. Kirpikleri çok güzeldir lakin tuzlu sular sizin kirpiklerinizden gelir. Kalbiniz eviniz, eviniz yangın yeri olur. İçinizi doldururlar, sonra acıdan taşırırlar. Ellerinizi tutarlar, sonra tam cadde üstünde bırakırlar. Hayatınıza değerler, içine girerler. Hayatınızı devirirler.
Nefes aldığına bile hayret ederken onun, nefes alamayışınızda bulursunuz en son onu. Gözlerinize bakıp, gözlerinizi hep uzaklara baktırırlar. Onlar yürür, siz kalırsınız. Onlar doğru olur, siz yanlışsınızdır. Hep aynı ömür, hep aynı döngü. Kimlikleri ve isimleri hep ayrı, acıları ve bıraktıkları hep aynı.
Allah bize temiz yalnızlıklar versin.
Artık uyuyalım mı?
Sayfa 107Kitabı okudu
