Şafak vakti kalkmaya isteksiz olduğunda aklına şunu getir: ''Bir insan işi için uyandım.'' Yapmak için doğduğum ve kendisi için dünyaya getirildiğim bir şeyi yapmayı niye zor bir şey olarak göreyim? Yoksa ben yorganın altında yatmak ve kendimi sıcak tutmak için mi yaratıldım?
Bazıları yaşadıkları yeri eşyalarla doldurur, hayatlarının sonuna doğru da bu evlerini müzeye dönüştürürler. Ben ise, müzeye dönüştürülmüş bir evi yatağım, odam ve varlığımla şimdi tekrar eve dönüştümeye çalışıyordum.
Onu kollarımda tutmak ne büyük mutluluktu Allahım! Dünyanın derinliğini, güzelliğini, sınırsızlığını hissettim. Göğsü göğsüme, başı omzuma dayanmıştı; onu değil bütün dünyayı kucaklamışım gibi geldi bana.