••
•
Oğuzhan Uğur ne güzel ifade etmiş; içimizdeki acıyı, sessiz çığlıkları..
—İnsan unutulmayanı nasıl hatırlatsın? Geçmeyeni nasıl ansın?
Deprem benim dünümde değil maalesef...
Yaşananlara çaresiz bugünümde. Benim de başıma gelir mi korkusuyla yarınımda..
Her an o korkuyla yaşamak, sevdiklerinin acı haberini almak bu hayattaki en son düşlediğimiz an değil mi zaten?
Tam 1 yıl önce çok büyük bir felakete uyandık. Belki bir çoğumuz orada değildik bedenen ama ruhen ve kalben hala oradayız. Günlük hayatta yaşadığımız sıkıntıların, saçma sapan can sıkıntılarının ne kadar basit olduğunu gösterdi bu acı olay bizlere. Buradan takipleştiğimiz arkadaşlarımızın ölüm haberlerini aldık. Acı vardı acı... Hep bir umut dayan dediğimiz, güzel haberlerini beklediğimiz kardeşlerimiz oldu. Ailesini kaybeden arkadaşlarımızın, acı çığlıklarına merhem olmaya çalıştık hep beraber elimizden geldiğince... Unutmadık, unutamayız... O acı günü yaşanmamış sayamıyoruz maalesef.
Evet bazı acılar hiç geçmeyecek...
Bazı sesler kulağımızdan,
Bazı görüntüler gözümüzün önünden,
Bazı acılar yüreğimizden asla silinmeyecek...
Nefes almaya utandık hepimiz,
Milyonlarca keşke sığdırdık o anlara dair...
Kelimeler tükendi,
Hayatlar tükendi,
Umutlar tükendi...
❝Hissedilen her şeye cümle kurulamıyor..❞ diyor ya
Oğuz Atay cümlelerimiz, içimiz, ruhumuz, kalbimiz hep eksik kaldı o kara günden sonra...
😓
Rabbim tekrarını yaşatmasın inşallah bir daha 🙏
••
•
Ve fakat bir Şubat günü yıkıldı dağlar; kurudu dağ yamaçlarında açan rengarenk çiçekler.Kırıldı umutlar ve tükendi uzun yıldızlı geceler. Tükendi dünler, kağıdın yanıp tutuşması gibi yok oldu bütün güzel günler.
Vareden'in adıyla insanlığa inen Nur
Bir gece yansıyınca kente Sibir dağından
Toprağı kirlerinden arındırır bir Yağmur
Kutlu bir zaferdir bu ebabil dudağından
Rahmet vadilerinden boşanır ab-ı hayat
En müstesna doğuşa hamiledir kainat. Yıllardır bozbulanık suları yudumladım,
Bir pelikan hüznüyle yürüdüm kumsalları,
Yağmur, seni bekleyen
Yorulduk Ya Rabbim sen ayağa kaldır.
Boğuluyoruz bu dünya da sen kurtar.
Yüreğimiz acıyor sen ferahlatır.
Umutlar tükendi yeni kapılar açtır.
Rabbim
Yüreği güzel insanları yolumuzdan,
Sabrı ve şükrü dilimizden. Sağlığı ve sıhhati bedenimizden. Ve hayırlı olan ne varsa Bizden ve sevdiklerimizden Eksik etme..
Sabahsız gecelerin sahibiyim,
Yıldızlar kaydı geceler boyu.
Dilek tuttum belki gelirsin diye,
Hepsi de bir gözden kayboldu
Senin benden gidişin gibi.
Hasretin kor alevi yakarken yüreğimi,
Sandım ki dualarla döneceksin
Güneş gibi kalbimi ısıtacaksın.
Oysa ne yıldız kayması,
Ne de dualar seni bana getirdi.
Tükendi hayaller, söndü bir bir umutlar.
Kaybolup giderken gecenin koynunda yıldızlar.
Bin kahır bırakıp gittiler.