#okudumbitti
Siyah Kuğu 5/5
Ve kan sızıyor, bir kuğunun dinmeyen uğultusundan.
Mumu üfleyip siyahıma karanlığını süren tanıdık dudakları gözlüyorum şimdi ; boğazından dökülen her bir söz ayrı bir melodi.
Bir ilahi.
Ya da ağıt.
Ayırt edemiyorum artık.
Gökyüzü aydınlık diye mi üzülüyorsunuz?
Teninizi yakan güneşe gülümseyin. Çünkü karanlığın içindekileri bir kez gördüğünüzde, bir daha asla eskisi gibi olamazsınız.
......................
Hayaller güzeldi, azizim. Güzeldi fakat öyle oldukları kadar imkansızlardı da. Ve acımasız. Lakin öyle olmasalardı, onlara hayal demezdik. Hatıra derdik, yaşanmışlık derdik, anımsama derdik... Hayal demezdik. Hayaller, içi pamuk şeker dolu koca balonlar gibiydiler. İnsanlar da bu masala iğne misali,etrafa saçılmıştılar dik bir şekilde. Benim balonlarım her seferinde insanlardan birine denk gelirdi ve patlardı, bütün umutlarım o pamuk şekerlerle birlikte saçılırdı etrafa ve kimse toplamazdı, kimse toplamama yardım etmezdi. Kimse elime şişirip içine yeniden pamuk şekerle doldurmam için yeni bir balon uzatmazdı. Kimse o dik iğneleri bir daha balonlarımı patlatmasınlar diye toplamama yardım etmezdi.
Hayallerimiz kadar, yalnızdık. Fakat güzel yalnızdık. İyi yalnızdık. Bir hoş yalnızdık. Ve itiraf edin... Siyah yalnızdık.
Çünkü benim bedenim de, hayallerim de, yalnızlığım da siyahtı
