İçinde bulunduğum bu umutsuz konumda, bazı anlar oluyor ki insan bir saç teliyle bir zinciri kırabileceğine inanıyor. Etrafımdaki her şey hapishane. Kelimeler, duygularımı dile getirmek için yeterli değil. Fakat, itiraf edeyim, hâlâ umutluyum..
Sana bu birkaç satırı, bugün seni ne kadar çok düşündüğümü bilmen için yazıyorum. Biraz içim sıkıldı ama şimdi iyiyim ve moralim yüksek. Fernand'dan yeni bir mektup... Umut hâlâ var ve ben çok umutluyum, çünkü dosyamda bulunduğu şekliyle kimseyi öldürmeye niyetim yoktu; Fransa'da bunun soğukkanlılıkla inceleneceğini düşünüyorum. Hélène bir an durur sonra devam eder, Müşfik aşkım, mektubunu yakında okumak umuduyla kendi sözlerimi burada sonlandırıyorum çünkü mektupların beni güçlendiriyor. Ayrıca seni tüm kalbimle öpüyorum.
Elbette umutsuzluğa düşerim bazan
Elbette umutluyum her zaman
Neden yazılır bir şiir
Neden okunur bunca yazı
Çünkü nasıl aşılabilir başkaca
İnsanın karmaşıklığı.
Adımı unutup
Bir kaya gibi sert ve görkemli kalmayı bileyim
Elbette umutsuzluğa düşerim bazan
Elbette umutluyum her zaman
Neden yazılır bir şiir
Neden okunur bunca yazı çünkü nasıl alışabilir başkaca
insanın karmaşıklığı.
Ama ben umutluyum bundan;
- Yüzümden, gözümden belli -
Umudu umudumla harcadığımdan..
Bundan sonra belki
Bir yaşam daha çıkar mektubumdan.
Her şeyi süpürebilirsin;
Sonbaharı süpüremezsin.
Elbette umutsuzluğa düşerim bazen
Elbette umutluyum her zaman
Neden yazılır bir şiir
Neden okunur bunca yazı
Çünkü nasıl aşılabilir başkaca
İnsanın karmaşıklığı.