umut
@umutt3
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşçesine,
bu hasret bizim...
311 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
herkesler var olmuş
bir sen ben ölmüşüm...
Sayfa 25Kitabı okuyor
ey kanımda tefler çalan mevsimle gelen
sesimi çakallarla boğan gece
hüznüme vur acımı soy
beni de kuşat
boris karlof kadar masum yüzümü
karanlığınla frenkeştaynla
çünkü artık büyütmeliyim içimde nefreti
kalbim ki yıllardır iyiliğe abone
nerde bir insan görse
bırakır sevgi kuşlarını
çünkü o bağışlar yargıçlarını
kendi yasalarını kuramıyan yargıçlarını
Sayfa 22Kitabı okuyor
güzelleşip bir sevginin göğsüne yatmak biraz
biraz yorgun biraz korkak bir insan sevmek biraz
dayayıp sırtını gecenin duvarına
bir ölünün ağzını dudağını öpmek biraz
Sayfa 21Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
umut tekrar paylaştı.
Yolcu!
Görüyorum ki, bir an önce varmak istiyorsun
oraya. Gerginsin, kıpır kıpırsın, soluk soluğasın. Yay gibisin ey yolcu! Coşkunluğun ne güzel, gerilimin ne güzel, öfken ne güzel! Sana selâm, sana saygı, ey yolcu!
Sayfa 23
gece
bir tabut gibi çöker omuzlarıma
bir ölünün iççekmesi olur rüzgar
hüzünle düşünürüm uzaktaki bir evi
Sayfa 17Kitabı okuyor
Yolun düşerse kıyıya bir gün,
Ve maviliklerini enginin seyre dalarsan,
Dalgalara göğüs germiş olanları hatırla.
Selamla, yüreğin sevgi dolu.
Çünkü onlar fırtınayla çarpıştılar
Eşit olmayan savaşta
Ve dipsizliğinde enginin yitip gitmeden,
Sana liman gösterdiler uzakta..
Pierre-Jean de Béranger
umut tekrar paylaştı.
-Ortak bir kurtuluş yok, dedim.
-Var, dedi. Olmalı. Bu köhne geminin üstünde yaşasak bile var. Gemi su almaya başlasa bile var. Kayalara çarpsak bile var. Batarken bile var. Suyun dibini boylasak bile var. Giderek, asıl o zaman var diyesim geliyor. Gerçek bir umutsuzluktan doğan gerçek bir kurtuluş. Bir gün göreceksiniz bunu.
Sayfa 40
Artık öfkeyle çoğalan bir tekliğim ben,
hüzünlerin ve acıların vücudumda toplandığı...
Sayfa 14Kitabı okuyor
umut tekrar paylaştı.
"Çünkü ben karanlıklardan nefret ediyorum. Karanlığa lanet etmeyenlerden de nefret ediyorum..."
umut tekrar paylaştı.
Bir gözyaşı küresi artık içine sığamadığında hacmin sınırlarını zorlamak istedi. Tüm yüzeyleri bir arının peteğini örüşü gibi eklemlediğinden kendi kendini törpülemişti. Şöyle dedi geometri -onun içinden doğup-, bir çokgen kenarlarını artırır, artırır ve artırırsa, sonsuzda kaybeder tüm kenarlarını. Küre içine bir damla daha ekledi. Bu küçük damla
