Kitabı, eski bir baskı olan İletişim Yayınlarından okuyorum. Bu okuduğum yayına ait yeni baskı basılmamakta. Yeni baskıları bildiğim kadarıyla sadece Yapı Kredi Yayınları çıkarmakta. Okuduğum baskıdan diyebilirimki kitap gayet akıcı. Okurken sıkmıyor tabi benim için öyle.
Roman birbiriyle bağlantılı 83 ayrı başlıktan oluşmakta. Şu an itibarıyla
Bazen insana hiçbir şey hatırlamak kadar acı veremez, özellikle de mutluluğu hatırlamak kadar. Unutamamak. Belleğin kaçınılmaz intikamı. Harhangi bir iz taşıyorsa eğer, bu bir zamanlar bir yara açıldığındandır.
Bazen insana hiçbir şey hatırlamak kadar acı veremez, özellikle de mutluluğu hatırlamak kadar. Unutamamak. Belleğin kaçınılmaz intikamı. Herhangi bir iz taşınıyorsa eğer, bu bir zamanlar bir yara açıldığındandır.
Bu şehirde akşam olunca
Her aşk kendi evine çekilir
Yalnızlar kendi haline ağlar
Kalanlar ise gidenlere…
Acıklı şarkılar dinliyorum bugün
Kalbim kırık
Kıran belli
Haklılık çok can yakıyor. 'Bir konuda haklı olduğuna inanmak bir bakıma o haklılığın hamallığını yapmaya da razı olmak demektir.' diyor Bekir Develi
'Çünkü unutmak istemez kimse haklı olduğu yaşanmışlıkları. Ama haklı olmak büyük bir yüktür. Gönlünde, dilinde yıllarca taşır ve anlatmak ister ilgili ilgisiz herkese nasıl zulme uğradığını.' diyede devam ediyor.
Bu zamana kadar neyin hamallığını yaptım diye soruyorum kendime. Taşıyamadığım bu yükler omzuma ne zaman bindi? Nerede haklıydım ki yüküm ağırlaştı diyorum. Unutamamak sadece acı veriyor. Yok sayamamak, olmamış gibi davranamamak sadece can yakıyor. Kimse bilmiyor ne kadar haklı olduğu. Bu hak için neler yaptığını, nelere maruz kaldığını, nelerle savaştığını. Yalnız sen biliyorsun. Tek başına yaşayıp, tek başına sırtlanıyorsun. Haklı oldukça daha çok yanıyorsun.
Belki de en güzeli vazgeçmektir. Haklı olmaktan. Hakkını aramaktan. Haklıyım demekten. Yükünü böyle hafifleteceksin belki. Çünkü sen alıp bir kenara koymadıkça sırtına binmeye devam ediyor bu yükler. Hamallığını yapmaya devam ediyorsun.
Sen sana yapılan zulmü affetsende seni Yaradan görüyor, biliyor. Sabır en güzel anahtar. Yaradanın senin için murad ettiği sırda o anahtarla açılmayı bekliyor.
Sabret..
TaSa
Sen bilemezsin, paslı bir hançerdir yalnızlık,
Gelir, en can alacak yerimden vurur.
Sen bilemezsin, gecenin en uzak bir saatinde
Bir böcek nasıl girer beynime, kımıldar durur?
Sen bilemezsin, çaresizlik nasıl boğar insanı?
Yaşamak bir yerde nasıl çekilmez olur?
Tutunacak bir dal aramaktan, koşmaktan, özlemekten;
El yorulur, ayak yorulur, yürek yorulur...
Sen bilemezsin bu türlüsünü ölümün,
Bilemezsin, bir tek kibritin cılız aleviyle,
Benzine bulanmış bir insan nasıl tutuşur?
Bu belki sevmektir bir yerde, belki
unutamamak,
Bu, kişinin kendi içinde eriyip, yok olmasıdır,
Bilmesen de; anlamağa çalış biraz, ne olur.