Yaptığın her işi, hayatının son işi, son eylemi gibi yaparsan,başarırsın.
Düşünmek Üzerine
Düşünen kafa çalışan kafadır aslında ama bazı kafalar var ki gereksizi düşünmekten, düşünülmemesi gerekeni düşünmekten, gönle, ruha ve akıl sağlığına zarar verecek olanı düşünmekten iyiyi, güzeli ve doğruyu düşünmeye fırsat bulamıyor. Kişiyi depresyona sokanda depresyondan çıkaran da düşünceleridir. İnsanı aslında var eden şeydir bu. Düşünmek o
Ah, evet, insan yalnızken, yurtdışında yaşarken, hiç durmadan kendi dili ya da ilk dili olmayan bir dili konuşurken, hiçbir zaman olduğu gibi değildir -tam olarak değildir, tıpatıp değildir- ne var ki insan kendi ülkesinde de, bir savaş sırasında ya da gazap, inat veya korkunun pençesindeyken de olduğu gibi değildir; bir ölçüde kendimizi
Sayfa 322 - VII VedaKitabı okudu
“Hafıza;insanlık için iyi midir, kötü müdür? Bir kişiyi ,bir topluluğu ,bir anıyı, yeri ,nesneyi ,mekanı, kavramı unutmak mümkün müdür ?Eğer mümkünse Odağında olan insan için gerçek manasıyla iyi midir ?Yahut iyi olduğu varsayılan unutma eylemi insanın kötülüğüyle mi ilişkilidir?”
On yıl önce rahmetli babamın ardından hayata devam edebilmek için mecburen öğrendiğim bir eylem oldu; istemli unutmak. Hani bir acı eşiği vardır. İçin yandıkça tırmanırsın en tepeye, daha da acır, tahammül edilemeyecek şekillere bürünür. İşte o eşiğin son haddinde en başa düşüş kendini gösterir, sıfıra. Dahası yoktur çünkü acının, suda bırakılmış bir sünger gibi doyma noktasında taşar. Fazlasını kaldırmaz. Ötelemeye başlarsın düşünceleri. Aklına gelen her acı veren şeyin üstüne yeni bir şeyler yazarsın. Beynin karalamalarla dolar. Ne eskisi kalır, ne de yeni yazılanlar anlaşılır. Sonra buruşturup atarsın içine. Birikir dağ olur. Bir bakmışsın istemli unutma eylemi otomatikleşmiş, kontrol edemediğin bir tik olmuş. Yazboz olmuş her şey, hatrı kalmamış. Önemli önemsiz maziye ait ne varsa kaybolmuş.
Sayfa 16 - İçselleştiremediklerim-Mustafa Silici
