Unutmadık ama kalbimiz nerdeyse kurudu, kalbimiz kurumadı ama aklımız zehir bir yaraya döndü .
Sayfa 62
Unutmadık ama kalbimiz neredeyse kurudu. Kalbimiz kurumadı ama aklımız zehirli bir yaraya döndü.
Sayfa 62Kitabı okudu
Biz yorulmadık,
Biz unutmadık,
Biz yıkılmadık.
Ayağa kalkıyoruz nicedir, ilk günkü gibi!
Unutmadık
pazarlarda aynı kan
aynı paranın değiş tokuşunda
karanlık çarşılar
aynı kanlı tarih her defasında
bir biz kaldık bu kadar içindeyken hayatın
ölüme yakın duran
Sayfa 26 - MetisKitabı okudu
“İstanbul'u biz hiç unutmadık ve unutamayız! Orası bizim, yani anavatanın başıdır. İrfanımız, sanatımız, her şeyimiz oradadır, oradan yetişmiştir. İstanbul'u iyi tanırız; bilhassa orada gençlik bizimledir; bizi bekler, galeyan halindedir.
Biliyor musunuz Türk neferi nasıl harp eder? Ayağı, sırtı giyinik olmayabilir Bazen gidası bile az olur;
Sayfa 45 - KaynakKitabı okudu
