Bak Kuğulu'da üç isim var, üzerine yazmışlar Deniz,Yusuf,Hüseyin. Düşünmüyorlar,ağaç büyükdükçe isimler yukarı çıkacak,kimse göremeyecek. "Unutmadık,unutmayacağız" diye iç serinletiyor insanlar. Bu çocuklar başka şeyler hatırlayacaklar unutturmamaya çalıştıklarımızı değil. Ölümü hatırlamaz insan,hayatı hatırlar. Durmadan ölümü hatırlarsan,sende ölürsün.
Sayfa 114 - Can,Aydın
BU “CUMHURİYET” (Gazete) DİNİMİZDEN NE İSTER?
Bir milletin diniyle, imanıyla ve din adamlarıyla böyle oynamayınız. İleri görüşlüyüz, inkılâpçıyız diye çok ileri gidiyor, her şeyi çok değiştiriyor, tahrif ediyorsunuz. Müftülerimize keçi hırsızı, imamlarımıza üfürükçü, ırz düşmanı, din âlimlerimize yobaz diyor, inkılâpçılık perdesi arkasında mukaddesatımızla oynuyorsunuz. İkinci Dünya Harbi’nde Alman orduları Edirne’ye kadar geldiği zaman, Türkiye’nin kaderini onların elinde görerek mevkiinizi, Cumhuriyet’inizi, servetlerinizi, fabrikalarınızı korumak için, Alman ordularına “gel gel” ettiğinizi, bu hususta Hüseyin Cahit’le yaptığınız atışmaları, tartışmaları unutmadık. Artık Anadolu insanı uyanıyor. Onu hâlâ öküzün ardından giden, öküzün ektiğini yiyen, zavallı insanlar olarak görüyorsanız aldanıyorsunuz... Artık milletin inandığı kıymet ve kuvvetlere hürmet etmenizin, sağa bakıp hizaya gelmenizin zamanı çoktan gelmiştir...
Biz yorulmadık,
Biz unutmadık.
Biz yıkılmadık.
Ayağa kalkıyoruz nicedir, ilk günkü gibi!
Aklı başında bir ıslık bu,
Yaz güneşi gibi içimiz kıpır kıpır
Başlıyor bizim şarkımız:
“Bu yollar bizim,
Bu dağlar bizim.
Gitmiyoruz hiçbir yere!”
Sayfa 29
gökyüzünün karanlık kefeniyle örttük
yıldızların delik deşik ettiği ölülerinizi
adsız ölülerinizi
adları bir coğrafya ile yan yana yazılan
gövdelerinizi unuttuk, unutmadık hiçbirinizi
Sayfa 25 - Metis Yayınları, Yedinci Basım - UnutmadıkKitabı okudu
yaralı bayramlar geçti
mevsimler, bütün anlamlarıyla
yüreğin koyu yerinde birikenler
kendi takvimleriyle gelip geçtiler
gelip geçti şehirler ve ölüler
unutmadık
topraktan çobanyıldızına değin
her yer
her şey
mümkündü
Nazım kadar coşkulu
Aragon kadar âşık
Lorca kadar yaralıydık
unutmadık
Sayfa 23 - Metis Yayınları, Yedinci Basım - UnutmadıkKitabı okudu
Yakın geçmişte başımıza gelenleri unutmadık. Çin'in bir hamlede üzerimize gelmesini, dağlarımızı, geçitlerimizi, otlaklarımızı, yaylaklarımızı elimizden alıp bizi sürmelerini... Unutmadık. Unutmamalıyız. Çocuklarımız, torunlarımız, onların torunları unutmamalıdır.
"Ya devlet başa..."
Kuzgunlara, alıcı leş yiyicilere yem edilemez budun. Devlet, devlet olmalıdır. Devlet, devlet gibi olmalıdır. Devlet olmak için gerekirse, ne kadar kan vermek gerekirse... Kan nedir ki devletin karşılığında... Kan benim kanım, devlet budunun devleti!
"Ya devlet başa, ya kuzgun leşe!"
Devleti başa isteriz biz! Kuzgunlara iş kalmamalıdır! "Ne gerekiyorsa onu yaptık!" "Büyük devlet olmak için büyük kan ister..." Azınlıktayız bu topraklarda. Yağı çok... Her yanımız yağı. Üstelik birlik değiliz. Aynı dili konuşanları birlik haline getirmek... Han, bütün birlikteliğin işaretidir.
