Bir mezara sığacağımız dünyada
Bir hayata sığdıramadılar bizi.
Çelme taktılar, ittiler yitip gittiler.
Düşmedik düşünmedik.
Kin tutmadık. Yanlışı unutmadık.
Yola çıktık, yollar da bize çıktı
Yol düzgün yoldaş düzgün
Bizden vazgeçenler üzgün.
6 Mayıs 1972
3 fidanı darağacında yitirdiğimizin 52. yılı..
UNUTMADIK!
“Yok ettikleri insanın; bir zekası, hayata güvenen bir aklı, ölüme hazır olmayan bir ruhu oldugunu hiç düşünmemişler midir?”
-İdam Mahkumunun Son Günü
Onlar ki bu dünyada
kahraman olmaya mahkumdurlar
Sislenen anılar kaldı bize onlardan
renkleri bozulup duran solgun anılar
Nasıl yazmalı ki silinip gitmesin
bulutlar gibi çekilmesin gök boşluğuna
Bileği güçlü ve gözüpek avcılar mıydı
onları kuşatıp yeryüzü cennetinden atan
Yoksa kendini tüketen hüzünler miydi
vurulup düştükçe ışığını karartan
O serüvenlerin günlüğü tutulmadı
yazılmadı o insanların destan şiiri
Parça parça ettirilseler bir kartala
(ki sanırım böyle oldu sonları)
Fışkırır yüreklerinden
başarısız ihtilallerin yangınları
" Geçmişten bugüne , özgürlük mücadelesi hiç durmadı..
Deniz Gezmiş , Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan gibi cesur yürekler , bizlere özgürlük için mücadele etmenin önemini öğretti... Bugün onların mirasını yaşatmaya ve daha özgür bir gelecek için onları unutmayacağız..!!
Aramızdan ruhen ayrılışlarının 52.yılında saygıyla anıyoruz...🙏🙏
"Üstadım," dedim. "Nedir bu duyduklarım? Acıyla böylesine ezilmiş görünen bu insanlar kimlerdir?"
"Ödüle layık, cezayı hak etmiş olmadan yaşayanların acı çeken ruhlarının sonudur bu sefil durum.