Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
"Bana hatırlama sanatını değil unutma sanatını öğret; çünkü ben hatırlamak istemediklerimi hatırlıyorum ve unutmak istediklerimi unutamıyorum." -Themistocles
Sayfa 17 - Pinhan Yayıncılık / Birinci Basım: Şubat 2022 / Özgün Adı: İn Vino Veritas / Danca Aslından Çeviren: Nur BeierKitabı okuyor
Reklam
“Şimdiki zamanın tadını çıkartmak, geleceğe hiç aldırış etmemek ve geçmişi unutmak.”
Sayfa 268 - İthaki YayınlarıKitabı okuyor
Masumiyettir çocuk ve unutmak, bir yeni başlangıç, bir oyun, kendi kendine yuvarlanan bir tekerlek, bir ilk kımıltı, kutsal bir evet.
"Kendinden geçmek, her şeyi unutmak, sonra uyanıp yeni bir yaşama başlamak istiyordu şu anda."
Unutulması gerekip de unutulamayanlar; katlana katlana çoğaldı. Meğer önce yarını unutmak gerekiyormuş… Her doğan yeni bir güneşi ilk ve son kez gördüğüne emin olacak kadar unutmak… Her günü ilk kez yaşıyormuş gibi hissedecek kadar unutmak gerekiyormuş…
Reklam
Yalnızlığını kelimelerin koynunda ve bir kitabın nâme kokan boynunda unutmak ne güzel şeydi..
Sayfa 277
Unutmak isterken daha bir aralanıyor Kapıları aklımın senle dolu odaların! Ve bin hatıra daha...
Oysa zaman çabucak geçip gider ve çoğu kez söylendiği gibi her zaman birşeyleri düzeltmeye yaramaz.
Aslında ne tenha bir yer burası. Bir söz, bir hakikat bütün dünyayı, milyarları dolaşıyor da ne bir sahip, ne bir göğüs kafesi buluyor sığınıp saklanacak. Ne tenha bir yer burası, bir acı goygoycudan, bir dert kendi derdini unutmak isteyenden, bir düşünce kendi düşüncesini sağlamlaştırmak isteyenden, bir hakiki söz onu sade ezberine almak ve heybesine kendinin olarak katmak isteyenden başkasına rast gelemiyor.
Reklam
Aklakara...
Pek çok yeni söylem sözcüğü gibi bu sözcüğün de birbiriyle çelişen iki anlamı vardır. Düşman söz konusu olduğunda, apaçık gerçeğin karşısına dikilerek küstahça aka kara, karaya ak demektir. Bir parti üyesi söz konusu olduğunda ise, parti disiplini öyle gerektirdiğinde gönülden bir sadakatle aka kara karaya ak demektir. Ama aynı zamanda, Akın kara olduğuna inanmak, dahası akın kara olduğunu bilmek ve o güne kadar bunun tam tersine inandığını unutmak anlamına gelir.
“Ama ben onların ölümlü, yanılgan insan, Geçen ve bir daha geri gelmeyen bir rüzgâr olduklarını unuttum.” Çünkü unutmak bana göreydi. Çünkü ben de ölümlüydüm.
Unutmak, her şeyi unutmak, sonra uyuyup yeni baştan başlamak istiyordu…
Ev içinde beni mutlu edip umut veren en değerli nesneler kitaplar, kitaplıklar olmuştur. Kitap olmayan evler bana hala çıplak, ağzına kadar dolu olsa da boş ve çirkin görünür.
Mutluluğun düşmanı hareketsizlik ve yalnızlıktır.
Sayfa 327 - Mona YayıneviKitabı okudu
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.