Akış
Ara
Mesajlar
1
Bildirimler
Kaydedilenler
14
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Yaşam Fermanınız/3
Travmanın biyolojisi hakkındaki bölümlerde, travmanın ve terk edilmenin kişilerin, keyfin ve rahatlığın kaynağı olan ve hatta ilgiye ve beslenmeye ihtiyaç duyan bedenlerinden nasıl koptuğunu görmüştük. Bedenimize güvenlik ya da uyarılar konusunda güvenmediğimizde, fiziksel heyecanların etkisi altında kaldığımızda, kendi bedenimizde ve bunun uzantısı olarak dünyada güvende hissetme
kapasitemizi yitiririz. Dünya haritaları travma, istismar ve ihmal temelli olduğu sürece, insanlar unutmak için kısa yollar arama eğilimindedir. Reddetme, alay etme ve yoksunluk yaşayacakları beklentisiyle, başarısızlığa uğrama korkusuyla yeni seçenekler denemek konusunda tereddüt yaşarlar. Bu deneyimlerin eksikliği, insanları korku, yalnızlık ve yetersizlik matrisinde tuzağa düşürmektedir, bu noktada temel dünya görüşlerini değiştirecek yeni deneyimleri kabul etmeleri imkansızdır."
Sayfa 305 - Nobel Yaşam YayıncılıkKitabı okudu
Büyük Umutlar
"Bir haftaya kalmadan unutursun beni; aklına bile gelmez olurum."
"Seni unutmak mı? Sen benim benliğimin bir parçasısın; bir parçamsın sen benim. Basit bir işçi çocuk olarak buraya geldiğim ve zavallı kalbimi yaraladığın o ilk günden beri okuduğum her satırda sen varsın. Seni ilk gördüğümden beri baktığım her yerde hep sen varsın; nehirde, gemilerin yelkenlerinde, bataklıkta, bulutlarda, gündüzün aydınlığında, gecenin karanlığında, ormanda, denizde, sokaklarda. Zihnimde tasavvur edebildiğim tüm o güzel hayallerin vücut bulmuş halisin sen."
“ : Yalan dünyaya kanmayın " ;
“ : Su misali değilmiy di bu yaşadığımız hayat ve de için de bulundu'ğumuz yalan dünya ve yalan sevgiler herkez herkezi kandırır olmuş seni seviyorum sözleriyle öyle işte bu yalan dünya da her kezin unuttuğu tek bir şey var oda geçici olduğumuz unutmak
Ben HEMHAL kendi halinde biriyim işte ... !!!
Hemhal
Unutmak, hatırlamamak değildir.
Yavaş yavaş unutmaya başladım geçen gece seni.
Gözlerin yavru ceylan bakışları kadar güzel değildi artık.
Saçlarının rengini, boyunu, yüzündeki gamzeni, omzundaki çukuru, ellerinin üzerinde maziden kalma o eski yarayı hâlâ hatırlıyorum. Ama bir bütün olarak yoksun. Seni içimde öldürdüm ve göğüs kafesimin tam ortasına gömdüm.
Şimdi değil, ama bir gün hatırlayacaksın.
Yaşarken ölmek can yakıcıdır.
Öğreneceksin.
Sayfa 37Kitabı okudu
"bilinçli olarak bilinçsizlik yaratmak"
Bilmek ve bilmemek, dikkatle kurgulanmış yalanlar söylerken tüm doğruların bilincinde olmak, birbirini yalanlayan iki görüşe aynı anda inanmak, birbirleriyle çeliştiklerini bilmek ve ikisini birden kabul etmek; mantığa karşı mantık kullanmak, ahlaklılık iddiasında bulunurken ahlak tanımazlık yapmak, demokrasinin imkânsız olduğuna ve Parti'nin demokrasinin bekçisi olduğuna inanmak; unutulması gereken her şeyi unutmak, sonra ihtiyaç olduğu anda tekrar belleğine çağırmak, sonra bir anda yeniden unutmak: Hepsinden öte, aynı süreci sürecin ta kendisine uygulamak. Nihai incelik buradaydı: Bilinçli olarak bilinçsizlik yaratmak, sonra daha demin gerçekleştirdiğiniz hipnoz eylemine dair bilincinizi tekrar yitirmek.
“Bir ailem vardı ama hiç güvende ve mutlu hissetmiyordum kendimi. Uçmasına hiç müsaade edilmemiş, güçlükle kırdığı yumurta kabuğunun içinde bekleyip duran, kanatları ne yazık ki felç kalmış yavru bir kuştan farksızdım. Kendi başına eli yüzü düzgün işler başarabilen, bunun keyfini süren, başkasına da faydası dokunan bir insan olmak istiyordum. Ne var ki yaşadığım çevre tarafından zayıflatılmıştım. Doğamda uçmak olduğunu bile unutmak üzereydim.”
Sayfa 93Kitabı okudu
İnsan babasını seçemez. İnsan ailesini seçemez. İnsan onlar yüzünden çekeceği acıları da seçemez. Aslında insan hiçbir şeyi seçemez ama seçemedikleri arasında en çok bunlar üzer onu. O yüzden en iyisi unutmak ve çekip gitmektir.
Sayfa 168Kitabı okudu
ELAGÖZLÜM
… İşte günlerden bir gün Elâgözlüm,
Yeni bir başlangıçla bitecek ömrümüz.
Amenna ve Saddakna,
Bari hoşça geçse günümüz…
Hangisine tasa edeceğiz, şaştık.
“Ölüm derdi, kalım derdi” derken
Dimyata pirince giden misali,
Bir şeyleri ve kendini unutmak için kendini ölesiye yormaktan daha iyi bir yol yoktur.
Sayfa 65 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okuyor
ANMAK UNUTMAK
İki tür nokta var
Biri önüne ve ardına bakar,
Biri ardına bakmaz,
Ardını noktalar.
Ah evet, başkalarının acısına tanıklık etmek!
Oturup birbirine anlatmak, televizyon ekranına yapışacak gibi izlemek, gazetelerin üçüncü sayfasını neredeyse gözüne yapıştırarak okumak, acının en küçük ayrıntısını dahi bilmeye çalışmak, kendi acılarını unutmak için her türlü çabayı ortaya koyarken başkalarının acılarından keyifli bir yemek sonrası muhabbeti çıkarmak...
Başkalarının ölümlerinden, başkalarının amansız hastalıklarından, örtülü bir hazla, yalancıktan ifadelerle sohbete renk katmak...
Bunları biliyorum ama fikrimi değiştirmiyorum.
Anlatmak istiyorum sadece.
Sayfa 14Kitabı okuyor
Sen güzelliğinin her şeyi fethettiği zamanlardasın ve ben hangi yanıma değsen o yandan ağrıyorum. Güzellikten doğan aşka yaslanarak her şeyi unutmak, senden gayrini geride bırakmak isterdim. Fakat ne mümkün! Ne zaman unutur gibi olsam olmuyor. Unutmak istediğim şeyin tam ortasındayım.
Sayfa 393
Unutmak istemediğim bir an bırakmak istiyorum buraya, arada bakar mutlu olurum diye. Ders sonuydu, boykot yıllarını konuştuk sonra Filistin'i sonra Ebu Talib mahallesini sonra Refah sınır kapısını. 10 yaşındaki çocuklarımdan biri geldi sarılabilir miyim öğretmenim dedi. Bunu genelde kız çocukları yapar, sebepsizce sarılır giderler. Örgüleri dolanır ellerime. Bu kez gelen Fatih idi. Sebepsizce geldi, sıkıca sarıldı, bir makas aldırdı ve gitti. Bu meslek yıllardır benim gözlerimi dolduruyor. Şükrünü edadan acizim biliyorum Allah'ım. Affet.
