Bir iz!
Zaman geçtikçe bir telaş kaplıyor içimi. Basıp geçmek üzereyken bu hayatı nedeni nasılı unutmaya başlıyorum. Zinciri kırmazsam istikrarlı bir ömür yaşayacağımı düşünürken bunun aslını sorguluyorum. Yoksa kısır döngü?
Unutma dostum bu hayatta bir başka hayata mutlaka iz bırakırsın. Yeter ki iyilerin batmak bilmeyen güneşi olup ufukta belir:)
Unutmaya başlıyorum seni. Ürperiyorum bunca sevgiyi unuttuğumu düşündükçe…
Sayfa 72Kitabı okudu
Şimdi unutmaya başlıyorum; masaların duruluğundan, şimdi ve buradaki gerçeklikten
kuşkulanmaya başlıyorum.
Sayfa 112
bir kadının sessizliği kadar çok şey anlatan bir şey yoktur...
"Sesini unutmaya başlıyorum "sözlerinin ardından gizli gülüşünü hissettim. "Sorularıyla başımı şişirip duran o ölümlü kadına ne oldu?"
Sayfa 86Kitabı okudu
Ne korkunç! Seni unutmaya başlıyorum. Yerine başkalarını koyuyorum. Ülkeyi, dünyayı, insanlığı anlamaya çalışıyorum. Soru sormayı öğreniyorum. Eşitsizliği, yoksulluğu, zulmü ve bütün bunların insanın kaderi olmadığını öğreniyorum. Sorularımın cevabını kitaplarda, örgütlerde, gece yollarında, işçi semtlerinde, fabrikalarda, kıpırdanan, uyanan köylerde, dolup taşan meydanlarda arıyorum. Büyük ütopyaya varıyorum; kimliğimi, kişiliğimi kazanıyorum. Ben oluyorum. Sonra, yeni bir aşkla birlikte, kendimi yollara atıyorum. Ve yollar tükenip ayrılık saati geldiğinde, gece yollarının sonunda kimse beni beklemez olduğunda, yollar gibi kentler de anlamlarını kaybettiklerinde, bir kez daha yenildiğimde, yine uzatmalara başlıyorum.
Sayfa 18
Kelimelere sığdıramıyorum bu sevdayı kimse görmüyor,sesini unutmaya başlıyorum sevgilim sanırım korkmam gerekiyor
-H
Biliyor musun? Sesini ve yüzünü unutmaya başlıyorum.Ama bir şey var unutamadığım, kokun ve gözlerin. Ne kadar acı?
Teninin sıcaklığını bile unutmaya başladım ama gözlerin ve kokun hiç gitmiyor.
''berbat bir kurgu gerçek bir savaş''-hb-6.VIII.1445
sabah.com.tr/yazarlar/babaog...
Büyük savaşlar nasıl çıkar?
Alalım Birinci Dünya Savaşı'nı...
Okuldan aklınızda kalmıştır belki...
28 Haziran 1914'te Saraybosna'nın orta yerinde Avusturya-Macaristan İmparatorluğu veliaht prensi Arşidük Franz Ferdinand suikasta kurban
Unutmaya başlıyorum seni... Ürperiyorum bunca sevgiyi unuttuğumu düşündükçe. Ah maria, niçin seninle pencere kenarında oturup konuşamıyoruz? Niçin rüzgarlı sonbahar akşamlarında, sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz? Niçin yanımda değilsin?
Kadın: …Unutmaya başlıyorum seni. Ürperiyorum bunca sevgiyi unuttuğumu düşündükçe…
Sayfa 72 - CanKitabı okudu
Unutmaya başlıyorum seni. Ürperiyorum bunca sevgiyi unuttuğumu düşündükçe.
“… son zamanlarda, küçük şeyleri unutuyorum. Adeta solup gidiyor ve onu unutmaya başlıyorum. Sanki onu yeniden kaybediyorum.”
| Before Midnight (2013)