6 ay oldu. Nur içinde uyuyun canım öğretmenim. 🖤 Sizi asla unutmayacağız.♾ 06.02 🥀 06.08.23
Hiçbirini unutmadık unutmayacağız.
Bir kadın sevgili yapıyor öldürülüyor, Bir kadın evleniyor öldürülüyor, Bir kadın boşanıyor öldürülüyor, Bir kadın otobüse biniyor öldürülüyor, Bir kadına babası kızıyor öldürülüyor, Bir kadın eşi ile tartışıyor öldürülüyor, Peki bunu yapan erkekler neden cezasını tam olarak çekmiyor? O kadının yaşamını saniyeler içinde bititrir iken neden 2-3 ay sadece hapishaneye giriyor? Hemen çıkıp başka kadınlarıda öldürebilsinler diye mi?
Reklam
UNUTMADIK! UNUTMAYACAĞIZ!
9 Haziran 2017 tarihinde Batman Kozluk'ta ilk görev yerinde, ilk karnesini verdiği, ilk heyecanını yaşadığı gün; hainlerin saldırısı sonucu şehit edilen öğretmenimiz Şenay Aybüke YALÇIN'ı şehadetinin 6. yılında özlemle, rahmetle anıyorum. Mekanın cennet olsun öğretmenim.
184 syf.
10/10 puan verdi
·
Read in 5 days
Asla Yalnız Yürümeyeceksin!
Her evin kapısında Ceren Özdemir, reddedilen her korunma başvurusunda Ayşe Paşalı, her şarkıda Değer Deniz, her kuaförde Muhterem Evcil, her sınavda Ceren Damar, her kedi sevgisinde Merve Kotan, her plazada Şule Çet vardır. Her şehirde "Özgecan" adı verilmiş bir yer, dünyanın ummadığınız bir yerinde "Ölmek istemiyorum"
Yaşasın Kadınlar
Yaşasın KadınlarGülsüm Kav · Doğan Kitap · 2020171 okunma
215 syf.
10/10 puan verdi
·
Liked
·
Read in 8 days
BEYNELMİLEL bir şey işte...
Ahh Gülendam, ne güzel hayallerin vardı gelecekle ilgili. Haydar'la bir yuva düşlemiştin. Her ne kadar Haydar, "Ben devrimci oldum" dese de sen hayallerinden vazgeçmedin. Haydar da hayallerinden vazgeçmedi, her ne kadar abisi "Lan oğlum biz çalgıcıyız, çalgıcıdan komünist olur mu, devrimci olur mu?" dese bile. Ama hayat
Sen
SenMehmed Uzun · İthaki Yayınları · 20114,107 okunma
Konuşacak çok şey var ama konuşacak kimse kalmadı...
4.17 ❤️‍🩹 "7.7 ve 7.6'lık iki depreme de evimde yakalandım. Yaşayanlar bilir ki o an, ne varsa hiç oldu. Sadece 'YAŞAMAK' gerekti. Binlerce ölü hüznü yaşayan insanlara birini daha eklememek için. 1 yıl oldu bugün ve ben bir şeyleri daha sorgulamayı öğrendim. İnsanların yıllarca çalışıp elde ettiği bu dünyadaki her şeyini canlarıyla birlikte bir beton yığını altında kaybedebildiklerini gördüm. Günlerce beton yığınlarına dayanıp enkaz altında soğuktan can verenleri düşünmek acı veriyor her seferinde. Uyanıp ne olduğunu anlayamadan, yatağından bile kalkamadan 5 saniyede çöken binalardaki her candan biz sorumluyuz gibi -öyleyiz-... Ben gömülmek için günlerce karın altında kefen bekleyen cesetleri unutamıyorum. Vicdanımla yüzleşiyorum her gece. Ben belki birilerini kaybetmemiş olabilirim ama depremi yaşayan biri olarak söylüyorum ölen canların hepsinden biz de sorumluyuz, elimizden hiçbir şey gelmedi. Enkaz altında olmayabilir ama biz günlerce ölüm korkusuyla sokaklarda kalırken donarak insanımızı kaybettik. Yaşanan acı çok büyük,insanlarda tranva bıraktı araba sesinden korkar olduk veya depremi yaşıyan birine sorun kış mevsiminden nefret ettiğini anlatacak hiç gelmemesini isteyecek. korkuyor çünkü tekrar aynı şeyleri yaşamaktan korkuyor...Sevdiklerinizi incitmeyin, çünkü onları bir gün incitmek için bile bulamayabilirsiniz. 1 yıl geçti ama korku ve çaresizlik hep akıllarda kalacak iyleşeceğiz ama unutmayacağız...🍂"
Reklam
1,000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.