Endişelenecek bir durum yoktur, onca acı onca çile çektik, bütün bunlar göklerden gelen bir armağandır. Bu nimetler için teşekkür etmeli Gök Tengri'ye.
.
Bugün size masal tadında tarihi bilgilerle harmanlanmış bir kitap ile geldim.kitabı şuan için sadece ben okuyabildim çünkü Baran (oğlum) yaşına uygun değildi ama onun için çok güzel bir hediye oldu ilerde tekrar beraber okuyabileceğiz.Ben kitaplar da #atam 'ın adını görünce ayrı sevinç içinde oluyorum unutmadık unuturmayacağız işte bunun en güzel ispatı benim için.Ben çok güzel bir çocuk kitabı okudum kesinlikle çocuklarınıza gönül rahatlığı ile alıp okuyabilirsiniz.Melis hanım yüreğine sağlık çok güzel eserler çıkarmışsın ortaya kalemin daim olsun...
10 Kasım bir son değildi. Emanetlerle yüklü bir ömrün geleceğe kalpten teslimiydi ! Sadece uzanmak düşüyordu bizlere bıraktığı yerden bayrağı almak ulusu daha ötelere götürüp geleceklerimize ulaştırmak !
▪️Bu kitap Atatürk'ün vefatından sonra Fatih Halk Evi'nin çalışması olarak 1939'da "O'nun İçin Yazılanlar, Söylenenler" adıyla yayınlanmış, daha sonra ise orjinaline hiç dokunulmadan "1938 O'nun İçin" adıyla tıpkı basımı yapılmıştır..
▪️ Kitabın her satırında ölümünün hüznünü yaşayacak, tutulan mateme ortak olacaksınız..
▪️ Unutmadık, unutmayacağız, unutturmayacağız! Türkiye Cumhuriyeti'nin Kurucusu Anafartalar Kahramanı, Gazi Mareşal Başbuğ Mustafa Kemal Atatürk'ü saygı, sevgi, özlem ve rahmetle anıyorum.
Konu ile alakalı okuduğum beni en çok zorlayan kitap oldu. Yazar aralara felsefe katayım derken okuyucuyu iyice kasıyor. İçeriğinde kaynak göstermeden verdiği bazı bilgiler de göz ardı edilecek türden değil. Keşke kaynak gösterseymiş, özellikle Latife hanım ile aralarında geçen konularda... Okudum ama benim için sadece vakit kaybıydı. Başka kitaplarda kaynak gösterilen bilgilerle bu kitaptaki bilgilerin bazısı örtüşmüyor.
Varlığına duyulan minnet, yokluğuna duyulan özlemin günden güne daha da derinden hissedildiği bu günlerde umarım tarihin en büyük liderine uygun bir ülke olmayı başarabiliriz.
Fikirler ölmez. Umutmayacağız, unutturmayacağız...
5 yıllık bir çalışmanın ürünü olması , zengin kaynaklar taranması sonucunda yazılması , olayları tek yönlü bakış açısı ile anlatılmaması, kitabın bir yüceltme ya da yerme amacı taşımaması ve son derece objektif yazılmasından dolayı bugüne kadar okuduğum Mustafa Kemal Atatürk biyografilerini gölgede bırakan bir kitap oldu.
57 yıllık hayatına
11 Savaş
27 Madalya
7 nişan
13 kitap
1 Ülke sığdıran Atatürk ne kadar olgun ve ileri görüşlüymüş ki henüz daha 40'lı yaşların başlarında Modern bir Türkiye kurma fikrini çevresine ve tüm ülkeye kabul ettirmiş.
Bugünlerde Cumhuriyetin bütün unsurları bu sarışın mavi gözlü adamı sevse de sevmese de şu gerçek hiç bir zaman değişmeyecek ; özgürlüğümüzü, bağımsızlığımızı, kadınlara verilen hakları ve günümüzde her ne kadar Atatürk'ün kurduğu Diyanet ismini telaffuz etmekten çekinse de ibadetimizi özgürce yapmamızı ona borçluyuz.
Unutmayacağız, Unutturmayacağız.
Atatürk sevgimi kabartan, zaman zaman gözlerimi dolduran, kalbimi minnet ve özlem duygusuyla dolduran bir kitap oldu.
-spoiler-
Mustafa Kemal'in en samimi dostu Nuri Conker'in ölümünün üzerine, ilk kabir ziyaretinde "neden beni yalnız bıraktın Nuri?" dediği kısımda boğazımda bir şey düğümlendi, aynı şekilde son sayfalarda da ölüm öncesi ve sonrasi anlatılanlar da gözlerimin dolmasına sebep oldu.
-spoiler-
"Yıllar geçtikçe külleneceğine, giderek alevlenen, böylesine sevginin, böylesine saygının, insanlik tarihinde örneği yok."
Unutmayacağız, unutturayacağız ATAM...
Ey Yılları Heba Olan Genç.. Selam Olsun SANA..
Bir yiğit gömdü bu hareket kara toprağa. Adı Fırat Yılmaz Çakıroğlu.
FIRAT YILMAZ ÇAKIROĞLU'nun ilk yapraklarında nasış şehit oluşunu anlatmakta.
Ben seni tanımadım hiç… Hiç konuşmadık, hiç bir araya gelmedik, sohbet etmedik, gülmedik… Ama o kadar tanıdıktı ki gözlerin, sesin, yüreğin… Evet yüreğin… Gözlerine baktığımda gördüm o yiğit, o mert yüreğini…
Ah be Fırat… Ne çok dost bıraktın arkanda… Ne çok kardeş, ne çok anne, ne çok baba…
Sen gittin ya, milyonlarca kardeşin oldu giderken… Arkandan ağlayan, gözyaşı döken, keşke bir saniye bile olsa göz göze gelebilseydik diyen…
Sen gittiğinden beri hiçbir zaman o kelimeyi kullanmadım ben. O soğuk, o ürpertici kelimeyi… Sana yakışmazdı çünkü. Çünkü sen ölemezdin, şehitler ölmezdi. O yüzden sadece “gitti” dedim ve bir “ama” ekledim sonuna…
Gitti ama koskoca bir tarih yazdı, yüzyıllarca destanmışçasına hatırlanacak bir tarih…Sen şehitsin Fırat’ım, ben şehit kardeşi… Başım, başımız dik… Hiç uğruna gitmedin sen. Annen için, baban için, doğacak Fıratlar için, bizim için gittin. En büyük yükü sen sırtladın…
And olsun unutturmayacağım seni, unutmayacağım…
Mekanın cennet olsun yiğit Fırat, mert Fırat, yüreği büyük Fırat…
RUHUN ŞAD OLSUN..UÇMAG OLSUN..
