Bütün yazarların yaptıkları bu! Bir insan alıp kopyasını çıkarıyorlar, gerçeğe uygun oluyor diye de övünüyorlar, ama hayat ne oluyor? Eserlerinde o yok işte, dünyayı kavrayış, insanlığı anlayış eserlerinde yok. Boş şeylerle övünüyorlar. Hırsızları, düşkün kızları yolda yakalayıp hapse atar gibi edebiyata sokuyorlar.
Ya ne olacaktı başka? Sen de ne güzel söyledin işte. Bu coşup taşan öfke, bu kötülüklere amansızca saldırış, alçalmış insanları kepaze ediş, işte asıl edebiyat budur.
Hayır, hiç de değil! Hırsızı, düşmüş kadını, aldatılmış bir budalayı anlatın. Anlatın ama insanı da unutmayın. Sizin için insan diye bir şey yok mu? Yalnızca kafanızla yazmak istiyorsunuz. Düşünmek için kalpsiz olmak gerekir sanıyorsunuz. Hayır, düşünmeyi besleyen sevgidir. Düşen insana el uzatın, mahvolan bir insanla alay etmeyin, onun haline ağlayın. Sevin onu! Onda kendinizi görün ve ona kendinizmiş gibi bakın.
Unutmayın: İnanmak artı istemek başarmanın yüzde doksanıdır.
Sayfa 34Kitabı okudu
Bana gördüklerinizi getirmeyin.Bana gördüklerinizin ardındakini getirin.Eğer bir şeyin arkasını görmek için çaba harcamazsanız,o size istediği kadarını gösterir.Çünkü unutmayın,her şey aslında göründüğünden farklıdır.
"Unutmayın ki, dünyada en korkunç şey, ümidini kaybetmektir."
"Ama unutmayın, gün gelir ezdiğiniz insanlar sizden daha güçlü olur."
“Sizler omuzlarında Dünya'yı taşıyan Atlas değilsiniz. Gezegenin sizi taşıyor olduğunu unutmayın."