Niye böylesine insanlar insanlığı unuttular?
Sayfa 25 - Yapı Kredi Yayınları 42. BaskıKitabı okudu
Oysa yaşamın amacı kendi kendini geliştirmek, tekamül etmektir. Dünyaya gelme sebebimiz özümüzün farkına varmaktır. Bugünlerde insanlar kendilerinden korkar oldu. Görevlerin en ulvisini, kendilerine karşı olanı unuttular. Hayırseverler hayırsever olmasına, açları doyurup yoksulları giydiriyorlar. Gel gelelim kendileri çırılçıplak, ruhları açlıktan kıvranıyor. Cesaret denilen şey insanları çoktan terk etmiş. Belki de hiç cesur olmadık. Ahlakın temelindeki toplum korkusu, dinin sırrı ise tanrı korkusu. İşte bizi yöneten iki şey.
Ve bir noktada sevdiğimiz insanlar, bizi sevmeyi unuttular..
Niye böylesine insanlar insanlığı unuttular?
Sayfa 25Kitabı okudu
Kanadı kırık kuşları iyileşti...
Ama!
Artık uçmayı unuttular...
Niye böylesine insanlar insanlığı unuttular?
Sayfa 25 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
BAŞKASININ AYNASI
Lacan’a göre, bebeklerde “aynalama” adında bir evre vardır. Bir bebek
yaklaşık olarak bir yaşına kadar kendisini dış dünyadan ayırt edemez. Yani,
dış dünyadaki her şeyi kendisinin bir uzantısı sanır. Ne zaman ki bu bebek
bir aynanın karşısına geçsin, o zaman kendisini dış dünyadan ayırt etmeyi,
yani bir benliği olduğunu öğrenir. Burada Lacan’ın
Sayfa 132
Sonra tilkinin yanına döndü.
"Elveda," dedi.
"Elveda," dedi tilki de. "İşte sırrım, çok basit: En iyi yüreğiyle görebilir insan. Gözler asıl görülmesi gerekeni göremez."
"Gözler asıl görülmesi gerekeni göremez," diye yineledi Küçük Prens unutmamak için.
"Gülünü senin için bu kadar önemli kılan, ona harcadığın zamandır."
"Gülümü benim için bu kadar önemli kılan, ona harcadığın zaman..." dedi yine Küçük Prens unutmamak için.
"İnsanlar bu hakikati unuttular," dedi tilki. "Ama sen unutmamalısın. Bir şeyi evcilleştirdin mi, sorumluluğu sana ait olur. Gülünden sorumlusun yani..."
"Gülümden sorumluyum..." diye yineledi Küçük Prens unutmamak için.
Sayfa 74Kitabı okudu
Bir beni mi unuttular, uçup gitti martılar
... bir karınca, bir kelebek, bir serçe kadar küçücük, yalnızım, kimsesizim.
Sayfa 98 - İnce MemedKitabı okudu
Demeye dilim varmıyor ama, insanlar da birbirlerini unuttular.
Çünkü araya faizler girdi, repo girdi, skandallar girdi. İnsanlar sabahları birbirlerini selamlamadan önce, döviz büfeleri üzerindeki elektronik aygıtlarla verilen kırmızı renkli rakamlara bakmaya başladılar. Faxlar, araç telefonları, gömlek cebine bile sığan telsiz telefonlar yaygınlaştı. Bu yaygınlığın insanlar arasındaki iletişimi artıracağı ileri sürüldü. Ama heyhat...
Sayfa 45Kitabı okudu
Demeye dilim varmıyor ama, insanlar da birbirlerini unuttular.
Sayfa 45 - Dergah Yayınları, 2. Baskı, Kasım 2014.Kitabı okudu