Kitabı en baştan söyleyeyim ki, beğendim ve dahi okumaya değer ve vakti boşuna harcatmayan bir kitaptı benim için. Kitabı başkalarına öneririm ve özellikle hayattan bıkmış, mücadele ruhunu
kaybetmişlerse, kendi inancını üstün tutmayı tercih edenlere, neden sadece insan kavramı üzerinde durmamız gerektiğini düşünmek gerekir diyenlere, sosyoloji psikoloji ve hatta etimoloji sevenlere bile bu kitabı okumalarını tavsiye ediyorum. Şöyle ki, insanlarımız öyle bir sıkıntılı dar boğazdan geçiyor ki bir umuda ilaca hasretlik durumdayız.
Bu kitabı şöyle kısaca anlatmak istiyorum. Kitap dünyaya sünnetli olarak glen ve sahiplenilmeyen -babası tarafından- bir bebeğin camiye götürülmesi ve oradaki cemaatçe de sünnetli doğması ile çocuğu sinagoga götürüyorlar ve buradaki din adamları çocuğu sahipleniyor ve lanetli görmüyorlar aksine çocuğu kurtarıcı gibi görüyorlar ve özel bir aileye veriyorlar.burada güzel vie eğitim alıyor ancak çocuk annesini yine kaybediyor dha sonra bir çok mücadele içerisine giriyor ve sevdiği kızla kaçıyor ama bu kızı da kaybediyor hayatı hep böyle mücadele etmekle sevdiklerini kaybederek geçiriyor ancak bu bana Polat alemdarı hatırlattı açıkçası.sonra kendi ulusunun kurtarıcısı olarak yeni kıtaya gidiyor ve orada olmadık birçok şeyler yaşıyor ve anti isimli kahramanımız buradan kaçarken bir korsan gemisinde ölüyor ve sonrasında İstanbul’a cenazesi geliyor ailesi eşi çocukların kahraman olarak görülüyor anti.antinin biyolojik annesi de torunu ile karşılaştıktan sonra bir sahil kenarı bankında ölüyor..ve saçma sapan bir şekilde bitiyor bu roman..sonuna dek çok güzeldi bu kitap..