...
"Unutulanlar nereye gidiyor?
Hatırlananlar nereden geliyor."
...
"Senin için iyilik melekleri kopyalasın hayat!"
Merhabalar,
Çok geç tanıştığım -daha doğrusu okumaya başladığım- bir yazarla karşınızdayım. O kadar duymamıza rağmen hep ertelediğimiz bir kitap, çoğumuzun.
Eğer bir şair tüm şiirlerinde acı dolu dizeler döktürüyorsa yaşanmışlıkları çoktur. 
Didem Madak da öyle, yazarın alıntılarını gördüğümde istemsizce boğazım düğümleniyor. Ne yaşamış bu şair de
İnsanlar öldüler, hep öldüler, bir gün öldüler
Anlaşılmaz!
Gecenin çekmecesinde unutuldular sonra
Sayfa 17 - MetisKitabı okudu
Atatürk deyince ilk subay, asker anlıyorum.
Beyler; Atatürk denilince siz ve birileri ne anlıyor bilmiyorum, ama ben size söyleyeyim; cesaret, tepki, eylem, Türk Milletine ve Türk Vatanına ölümcül tutkudur.
Sayfa 63
Herkesin iyi kötü, yürüdüğü bir yol vardı. Herkesi yoldan çevirmeye çalıştın sokağın köşesinde durup. Hepsi de sana içinden güldü. Dur bakalım, dediler. Dur bakalım hele. Biz mi bilmiyoruz nasıl yaşanacağını? Dünkü çocuk, bize akıl mı öğretiyorsun? Başka bir şey yapmak gerekseydi elbette biz bulurduk bu güne kadar senden önce. Senin ortaya
Sayfa 388 - İletişim
Sadece unutulanlar gerçekten ölmüş sayılırdı.
