Yazı dili basit bir kitap olsa da içerdiği anlam çok büyük. Cahil bir toplumun nasıl her türlü saçmalığa inanıp köle olabileceğini anlatıyor. Sömürünün çok kolay olduğunu,bir milletin başka bir milletin hâkimiyetine nasıl geçtiğini gözler önüne seriyor. Karıncaları kendilerinin aslında fillerin atası olduğuna inandiriyorlar ve onlarda buna hiç sorgulamadan,durumun coşkusuna kapılıp hemen inanıyorlar, aynı günümüzdeki gibi değil mi ?
Filler de aslında Hüdhüd kuşlarının sözlerine göre davranışlarını yönlendiriyorlar. Ve karıncaların içindeki en zeki olanından korkuyor filler, doğruyu gördüğü için. Filler sultanı karıncalardan dillerini unutup filce öğrenmelerini istiyor,ki bir milletin özünün yok oluşunun anlamıdır bu. Şu anda ingilizce öğrenmek için kendimizi zorlayıp sonra Türkçe konuşurken araya ingilizce kelimeler sıkıştırmıyor muyuz? Ya da çoğu sömürü altındaki Afrika ülkesi Fransızca, İspanyolca, ingilizce konuşmuyor mu ? Kitap üzerine söylenecek çok sey var, gerçekleri hayvanlar üzerinden ironik bir şekilde yüzümüze vurmus Yaşar Kemal.
Bir yanda da eleştirimi yapmak istiyorum, bahsettiğim gibi yazı dilinin basitliği ilerleyen sayfalarda artık yormaya başlıyor,ben de öyle oldu en azından. Evet, çıkarılan sonuçlar güzel ancak çocuk kitabı edasıyla okunmaya başlıyor bazı sayfalar. Onun dışında yorumlanarak okunacak güzel bir eser.
