üzerim kirlendi evet ama uslanmadım
ben bir suyum akarım, başkasını bilmem
Sayfa 23 - Sayı 86. Yıl 10 Mart 2024Kitabı okudu
Tuğba Yurt - Uslanmadım
Yeniden geldin pencereme ve biliyorsun ne zaman iyi geleceğini.
youtu.be/7yj-RyeF92w?si=...
üzerim kirlendi evet ama uslanmadım
ben bir suyum akarım, başkasını bilmem
Ağladım, güldüm, gözyaşlarımla çok tren camı ıslattım; çok mektup yazdım ve yaktım; çok kez dolaştım yapay bir kentin caddelerinde birini arayarak. Yıllarca arayarak. Ve kimsenin inanmayacağı kadar arayarak. Parklardan, bulvarlardan geçtim. Her gün aynı yerlerden geçer diye geçtim. Yıllarca geçtim. Çok kişiye benzettim. Binlerce kere benzettim. Sonra binlerce kez yanıldığımı anladım ve yine uslanmadım.
"Üzerim kirlendi evet ama uslanmadım
Ben bir suyum akarım, başkasını bilmem"
Duyun gönüldaşlarım duyun
işitin beni düşmanlarım
ipten henüz döndüm ama
çok şükür uslanmadım!
Sayfa 146
Üzerim kirlendi evet ama uslanmadım
Ben bir suyum akarım, başkasını bilmem.
Sayfa 23Kitabı okudu
Duyun gönüldaşlarım duyun
işitin beni düşmanlarım
ipten henüz döndüm ama
çok şükür uslanmadım!
üzerim kirlendi evet ama uslanmadım
ben bir suyum akarım, başkasını bilmem
Sayfa 23Kitabı okudu
Diri Umudun Yaşama Sevincine Aşık Olduğu
"Üzerim kirlendi evet ama uslanmadım
ben bir suyum akarım, başkasını bilmem"
Sayfa 23Kitabı okudu
Insanlara fazla taviz verme hatası, kendi hayatın üzerinde çok fazla söz sahibi olmalarına mahal veriyor (uslanmadım)
Ben, Sen gibiyim...
Ben, sen gibiyim. Ya sen,ben olur musun? Ben,durulmak istemeyen bir nehir. Sen, üzerimdeki virane sal olur musun? Açsam diyorum, yüreğimin Tüm kapılarını sana. Sen,içeri süzülen sevdam olur musun? Darbe üstüne bir büyüğü daha! Ama ben uslanmadım. Ben sen gibi karanlıkta gün/ü yaşadım . Bir dilenci misali soruyorum:
Gün/ümdeki karanlığı yırtan umudum olur musun?
ipten henüz döndüm ama
çok şükür uslanmadım!
Sayfa 146Kitabı okudu
ÇOK ŞÜKÜR, USLANMADIM!
(...)
Duyun gönüldaşlarım duyun
işitin beni düşmanlarım
ipten henüz döndüm ama
çok şükür uslanmadım!
Sayfa 144 - Uslanmadım, İBDA YayınlarıKitabı okudu
insanlar ve oluşlar-
akan her şeyin içinde bir ışıma.
gölgelerin sığınağı tırnaklarımın kuru, soğuk bodrum katları.
tek kelime diyor meryem
tek hece anlasalar…’
yapı veya biçem bazen önemsiz kalıyor
anlam olmadan.
namütenahi bakışlarımı çerçeveleten bir nokta oluşunuz
anlam-sız noksanlık varlığınız.
izleri sürüyorum oraya buraya
kendime bir yer edinemiyorum, kendime bir yer..” demiş Marmara
hep söyleniyorum ağlayamadan…
kendime bir yer…
sonra yama yapıyorum hep denize
tuzu tenimi daha az yaksın diye
konuşuyorum hâlâ…
konuşuyorum-
hayır uslanmadım henüz meryem
öyle ya da böyle çıkmam gereken bir savaş var
düalite kazanamaz
yarım kalışlar yarım kalamaz