Ruhumu teşhir ederken çığlıklarım Zamana  suskun değildim hakîkatte Felâketim oydu ki, mağrur ilhamım Hazin bir şarkı, sakladığım ızdırâbım. Ben sana mahkûmum ezelden ey deniz Andan hükmünün tecellisine mecburum Bir damlana muhtacım, bu fukara pek cılız Islak avuçlardan battı düşlerim, yine de uslanmadım. Dilerdim sonsuz ufka kanatlanıp ve engin mavilere Fâni ve haddinden fazla yitiktir bu koru Ölümün kıyısında yaşamak için aşkın odunda tutuştum Hakîkati aradım virânede ben yıllar boyu. Sen güle râmsın, ben deryâya râm oldum Mesken tuttum kıyıları, ateşe verip kuruttum Hayâle sığmaz yaşamak, yalan bir uğraştır uymaz gerçeğe Devindim okyanuslar çıkmazında, kapıldım suyuna umudun... Butimarım yarım yamalaktır kanadım, yüzemem, uçarım Hayrete düştüm, harâbe gönlüm, sessiz bir uçurum Budur hilkati ruhumun, kıyamında susar, vecdindedir kuyum Ben keşmekeş bir sancı, fermân dinlemez bir isyanım Butimar, https://1000kitap.com/yazar/i132851
Umutlarımı kaybettim.
İstemediğim şekilde yaşadım Kocamın egemen olduğu Benim hâlâ bu zamanda bile kölelik devrini yaşadığımı Görüyorum, üzülüyorum Çok dayaklar yedim de Yine de uslanmadım İlle de haklarımı aradım
Sayfa 135Kitabı okudu
Reklam
Ben, Sen gibiyim...
Ben, sen gibiyim. Ya sen,ben olur musun? Ben,durulmak istemeyen bir nehir. Sen, üzerimdeki virane sal olur musun? Açsam diyorum, yüreğimin Tüm kapılarını sana. Sen,içeri süzülen sevdam olur musun? Darbe üstüne bir büyüğü daha! Ama ben uslanmadım. Ben sen gibi karanlıkta gün/ü yaşadım . Bir dilenci misali soruyorum: Gün/ümdeki karanlığı yırtan umudum olur musun?
Ben hiç büyümedim Hiç akıllanmadım uslanmadım Savruldum oradan oraya Ama hiç yere çakılmadım
İpten henüz döndüm ama çok şükür uslanmadım!
Sayfa 144Kitabı okudu
Insanlara fazla taviz verme hatası, kendi hayatın üzerinde çok fazla söz sahibi olmalarına mahal veriyor (uslanmadım)
Reklam
Duyun gönüldaşlarım duyun işitin beni düşmanlarım ipten henüz döndüm ama çok şükür uslanmadım!
Sayfa 144Kitabı okudu
Ağladım, güldüm, gözyaşlarımla çok tren camı ıslattım; çok mektup yazdım ve yaktım; çok kez dolaştım yapay bir kentin caddelerinde birini arayarak. Yıllarca arayarak. Parklardan, bulvarlardan geçtim. Her gün aynı yerlerden geçer diye geçtim. Yıllarca geçtim. Çok kişiye benzettim. Binlerce kere benzettim. Sonra binlerce kez yanıldığımı anladım ve yine uslanmadım.
Kaybedilmiş Aşk Serüveni
Hangi düştü ki dokundu gözlerine Bakışların denizin hırçın köpüklerini saracak Sükunetin bir delilik Baktım ki feryat dökecek Bembeyaz kağıda Hiç hesap vermeden Sığınacak oldum Dönüşü olmayacak Yalnızlar pusulasına. Uslanmadım be güzelim Sevmek de yoruyor ya Acaba bu sevmek değil mi Gündüz hayallerde Gece düşlerde olan Kısmet denilen Kimliksiz gelecek var belki Hare hare yanarken Dalarsın damlayan göz yaşına Bir sevda baharında ararsın Ay ışığında gömülü Faili meçhul ama Basit mi basit Aşk bu Ayazda kalmış bir nefret Kavuşulması zor Gamsız bir terkediş
Duyun gönüldaşlarım duyun işitin beni düşmanlarım ipten henüz döndüm ama çok şükür uslanmadım!
Sayfa 146
Reklam
üzerim kirlendi evet ama uslanmadım ben bir suyum akarım, başkasını bilmem
Uğur
Sen herkesi kendin gibi tanırsın, Her cana dokunan yar mi sanırsın? Ne silleler yedim, ah! uslanmadim Dunyaya dost deyip hic yaslanmadim. Ugur UKUT
156 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.