Tannm yardım et bana... Sesiyle sanki beni uçurumun kenarından itiyor kadifeden zifiri karanlık
gökyüzündeki bir yıldi2 ışığı gibi kınlıyorum. İçimden ışık kıvılcımlan geçiyor öyle güçlü öyle yoğun ve
yakıcı ki. Artık rahatlamış bir tonla. Oh evet bebeğim işte bu diyerek beni yatıştınyor.
Zorlukla nefes aldığımı fark ediyorum ve çığlıklarım
Sayfa 38
Bitti. ama bende bittim. Zor kitaptı, 
Fyodor Dostoyevski hangi kitabı kolay ki??
İlk defa şikayet edeceğim. Kitapta o kadar cümle düşüklüğü, yanlış yazılım, imla hatası, harf eksikliği var ki. Kitabı basan yayınevinin dikkat etmesi gerekirdi. Bu beni bayağı bir yordu. Kitapta tuğla gibi.
Gelelim romanımıza...
Fyodor Dostoyevski bütün romanlarında olduğu gibi, politikayı ve o günün Rusya'sının sosyal ekonomik, siyasal durumunu Rus insanının yaşam mücadelesini eksik etmemiş.
Zengin bir Rus toprak sahibinin,(şimdiki zengin Ruslara oligark mı diyorlar?) işte öyle birinin yanındaki kölesi kadından gayrimeşru doğan oğlunun, içinde bulunduğu eziklik, mahcubiyet, biraz utanç ve kendini asil babasına ve Rus toplumuna kanıtlama kabul ettirme amacını, ve kız kardeşi Liza ve annesini gayrimeşruluğun verdiği baskıdan ve eziklikten koruma çabalarını konu alır.
Amacına ulaşması için zengin ve saygın biri olmak zorundadır bu amaca onu ancak paranın gücü kavuşturacaktır. Ve paraya ulaşmanın en kolay yolunun da kumardan geçeceğini düşünür. O böyle düşünür.
Bu sıkıntılar ve cebelleşme içinde babasına olan kızgınlığı sevgiye duygusal bir bağa dönüşür, babasıyla aynı kadına aşık olurlar, yani kısacası bu romandan "güzel bir film olur. Bilmem belki de olmuştur. Okumanızı tavsiye ederim.
Ve her zamanki gibi incelememin sonunda tek bir alıntıyla romanımızı özetliyorum...
''Bakın sevgili, güzel babacığım! Size baba dememe izin verirsiniz değil mi?''
Delikanlı Fyodor Dostoyevski Olympia Yayınları sayfa 325
Chambord Kontu (V. Henri) olayını hatırlıyor musunuz? Bu da bir kral, lejitimist [iktidarın meşruluğunu soya dayandıran monarşi taraftarı]... İspanya'da Don Carlos'un yaptığı gibi, o da aynı dönemde Fransa'da iktidar arayışına girmişti. Hatta birbirlerini aynı aileden, aynı kökten sayabilirler, ama ne kadar farklı! Biri inançlarına
Sayfa 296 - 297, 298, 299,300, 301,302,303Yapı Kredi Yayınları
_Biz kimiz? Nereden gelip, nereye gidiyoruz?
_Biz insanlar, bir kapının önüne bırakılmış yeni doğan bebekleriz. Sepetlerimize bebeklerin kim olduğuna, nereden geldiğine dair ya da atalarının kimler olduğuna dair bir not da iliştirilmemiş. Bu yetim bebeklerin sicilini öğrenmeyi özlemle bekliyoruz. Pek çok kültür sürekli olarak ebeveynlerimizle
#arzununokudukları
#okudumbitti
#yorum
Şanlı
@yediverenyayinlari
#meryem
#gerçekyaşamöyküsü
#hayallerimebiletvarmı?
....
Ayn Rand ABD’yi nasıl ayarttı?
“Toplumumuz merak uyandırıcı yeni bir evreye girerken okur kitlesini daha kaygı verici ve hastalığa meyilli bir boyuta getiren Ayn Rand’in felsefesi ahlakdışılığıyla neredeyse kusursuz.” –Gore Vidal (1961)
ABD tarihinde nadiren bir yazar toplumu daha az veya daha çok şefkatli bir hale getirebilmiştir.
F. Shore'un kanaati de şu şekildedir: "Hindistan'ın güzel günleri bitti. Bir zamanlar sahip olduğu seıvetin büyük çoğunluğu elinden alındı. Berbat bir idari sistem sayesinde bütün enerjisi çekildi. Bu sistemin kurulup birkaç kişinin menfaatlerine ulaşabilmesi için milyonlarca insanınki hiçe sayıldı... İngiliz Hükümeti'nin idaresi altında insanların ve ülkenin tedricen fakirleştirilmesi, insanların ve ülkenin yok oluşunu hızlandırdı."
gülümsemekten vazgeçtiğinde gözlerin hüzne kapılır, göz kapaklarına bilinçsiz bir yorgunluk çöker, yalnızlıktan kaynaklanan melankoliye işarettir bu. şimdi de bana bakamıyor gözlerin, daha fazla incelemeye gerek yok. alaycı bir bakışla aten yaptığım keşiflerin gerçekliğini inkar ediyor. ne duygusallığı ne üzüntüyü kabul ediyor. gururu ve içe kapanıklığı benim görüşümü onaylıyor. gözler bu işe yarıyor.
ağza gelince zaman zaman kahkahalar atmaktan hoşlanıyor. akıldan geçen her şeyi aktarmaya hazır. buna rağmen yürekte olup bitenlere sessiz kalmaya meyilli. hareketli ve esnek, asla yalnızlığın sonsuz sessizliğine sıkışıp kalmak istemiyor. çok fazla konuşması, sık sık gülümesi gereken, muhatabını insanca seven bir ağız. bu da uygundur.
.
.
sunulan bir bardak mutlulukta bir utanç tortusu ya da pişmanlığın tadı bulunsa da gençliğin ne çabuk solacağını ve çiçek açacağını biliyorum. ve ben fedakarlık, keder, bozulma istemiyorum; benim adlığım zevk bu değil. ben teşvik etmek istiyorum, bozmak değil; minnettarlık kazanmak istiyorum, kanlı gözyaşları dökmek değil; hayır hayır tuzlu su da istemiyorum. ben gülüşlerle, tatlı sözlerle, sevgiyle dolu mahsuller istiyorum. bu bana yeter. sanırım benzersiz bir hezeyan içindeyim. bu anı sonsuza dek uzatabilmeyi isterdim ama yapamam. şimdiye kadar kendimi kontrol edebildim. bunu yapabileceğime dair kendime söz verdim ama bundan fazlasını yapamıyorum. kalk miss eyre. beni yalnız bırak. oyun bitti.
