Yıllardır bu sıkıntıyı içinde tutuyordu, bu utancı, bu öfkeyi...
Sayfa 43Kitabı okudu
Sonra babası öfkeden kudurmuş halde saçlarından bir tutam alıp kesmeye başladı, kafa derisine aldırmadan.
Sayfa 47Kitabı okudu
Hiçbir şey olmamış gibiydi. Fakat tavrı değişti. Bakışını gördüm. Bir annenin kızına bakışı değildi, rakibine bakıyor gibiydi.
Sayfa 52Kitabı okudu
Fakat anamız sokaklarda kalacağını duymak bile istemiyordu. Babamızla daha çok ilgileniyor, onu kaybetmekten korkuyordu.
Sayfa 73Kitabı okudu
Bundan böyle yaşamı bitmez bir çile olacaktı.
Sayfa 95Kitabı okudu
Kendisi aylarca kurban yerine konulduğunda Hıristiyanların tanrısı neredeydi? Babaları, Tanrı evine iyi karşılanarak girmeye çalışıyordu.
Sayfa 105Kitabı okudu
Bugün İsa yaşasaydı, onların yüzüne tükürürdü.
Sayfa 106Kitabı okudu
Aydın insan sadece düşünene, felsefeyle uğraşana, doğayı gözlemleyene, özellikle de insanları ve davranışlarını kavrayana denebilir.
Sayfa 108Kitabı okudu
İnsanlar bilmedikleri için, karanlıkta yaşadıkları için, bu yüzden ne yaptıklarını görmedikleri için hata yaparlar.
Sayfa 108Kitabı okudu
"Bir şey yap!" diye haykırdı."Sen bu hayvanın bizi mahvetmesine izin veren ana mısın?
Sayfa 122Kitabı okudu
Alçakgönüllülük ve azla yetinme neredeydi?
Sayfa 107Kitabı okudu
Yargıçlar, savcılar, avukatlar ve herkes sessiz kalmıştı. Böyle korkunç bir durumdan sonra kim ne diyebilirdi?
Sayfa 149Kitabı okudu
Kızları babasına aitti, onundular, onlara istediğini yapabilir, hatta onları öldürebilirdi. Niçin bu yüzden yargılanması gerekecekti? Onlara hayat veren kendi değil miydi? Bu hayatı geri de alabilirdi.
Sayfa 150Kitabı okudu
Yaşama dair çok şey bilmeyebilirdi ama evlerinde olan şeyin büyük bir günah olduğunu, köyde öğrenirlerse onları taşa tutacaklarını, saklanacak delikleri olmayacağını anlıyordu. Babalarının yapmış olduğu şey eğer günah değilse bile, cinayetleri kesinlikle büyük günahtı.
Sayfa 165Kitabı okudu
