Günaydın...
Bazen sabah uyandığınızda ya da farklı yerlerde ölüm aklınıza gelince çok kötü moralinizin bozulduğu ya da karamsarlığa kapıldığınız oluyor mu?
Benim çok eskiden oluyordu. Ama son zamanlarda olmuyor..
Ölüm aklıma gelince, yüzümde ve gönlümde bir tebessüm ve huzur oluşuyor.
Sanki böyle nasıl anlatayım, yıllardır esir yaşadığım ruhumun ve benliğimin zulm içerisinde olduğu karanlık bir zindandan kurtulacakmışım da, her şeyin bittiği ve geride kaldığı, aydınlık ve sonsuz huzur dolu bir bahçede uyanacakmışım gibi...
Hani böyle slogan vari habire söylemlerle sallarlar ya "Ben ölümden korkmuyorum şudur budur" ama ölüm riski ile karşılaşınca olmayan akıllarını da yitirirler.
Öyle ütopik söylemlerle söylemiyorum, hakikaten ruhumun içinde bulunduğu durum bu..