"Beni bu halimle tanıyor musun, bilmiyorum. Ama sanmıyorum, beni her zaman olduğumdan üstün gördün. Büyük bir insan değilim ben... ben, kendi kendine yetmenin güveniyle hayata üstün gelenlerden değilim. Öyle olmayı isterdim, ama değilim. Ben yaşama yapışan biriyim, sevdiği şeylere istek duyan biriyim alt tarafı. Bütün erkekler nasılsa ben de öyleyim, bir kadını sevdiğimde onu sadece onurlandırmıyorum... arzuluyorum da... Ve... seni başkalarıyla aldatmak istemiyorum. Beni küçük görmeni istemiyorum. Bunu göze alamayacak kadar sevgi duyuyorum sana..."
Demek ki arkadaş olduğun bir insan
-seni seven ya da sana yakınlık duyan herkes- senin tarafından olmasa bile, sana olan yakınlığı yüzünden yıkıma uğruyor.
Sayfa 167Kitabı okudu
Dünyanın bütün feryatlarını duyan biri, başını çevirip gidemiyorsa erdemli bir keder ona yoldaşlık ediyor demektir. Erdemli keder: Değiştiremediğim her kötülük karşısında kalbim hüzünle çarpar. Bir başkasının acısı, gücüm onu değiştirmeye yetmiyorsa, beni hayatın olağan neşesinden alıkoyar.
Orada duruyorlar ve gülüyorlar; beni anlamıyorlar, ben bu kulaklara uyan ağız değilim.
Sayfa 13
"Yaşamında, var olmanın sorumluluğunu duyan insan, olgun insandır."
Nezaket kurallarına bile uyan yok, işler hiç merasimsiz yürüyor..
Türkiye İş BankasıKitabı okudu
