İçine kapalı bir yaradılışı vardı Orhan'ın. Kolay kolay açığa vurmaz, belli etmezdi duygularını. Uygar bir kişi olmaya önem verirdi. Küfür çıkmazdı ağzından. Sevmediği hoşlanmadığı insanlara da neredeyse sevdikleri kadar incelikli davranırdı. Yalnızlığını kabullenmişti. Üzüntülerini, kırgınlıklarını çok kısa bir iki sözle ya da dudak büküp susarak belirtir, ondan ötesini dinleyenin anlayışına bırakırdı.
Sayfa 148 - Tekin Yayınevi 1.Basım Ocak 1982 / "Ölünce" başlıklı bölümden