#omerhayyam
bir sır daha var, çözdüklerimizden başka!
bir ışık daha var, bu ışıklardan başka.
hiçbir yaptığınla yetinme, geç öteye:
bir şey daha var bütün yaptıklarından başka
niceleri geldi , neler istediler,
sonunda dunyayi bırakip gittiler.
sen hic gitmeyecek gibisin, degil mi?
o gidenler de hep senin gibiydiler..
geçmis günü beyhude yere yâd etme,
bir
. . . İNSANLIĞIMI YİTİRİRKEN . . .
Ölümün sınır çizgilerine misilleme yapan adam 
Osamu Dazai ve her cümlesi tüyler ürperten romanı 
İnsanlığımı Yitirirken
“İ𝐧𝐬𝐚𝐧 𝐲𝐚𝐬̧𝐚𝐦𝛊𝐧𝛊𝐧 𝐧𝐞 𝐨𝐥𝐝𝐮𝐠̆𝐮 𝐡𝐚𝐤𝐤𝛊𝐧𝐝𝐚 𝐛𝐢𝐫 𝐟𝐢𝐤𝐫𝐢𝐦 𝐲𝐨𝐤“ . . .
İlk paragraflardan başlayan agresif satırlarla kitaba giriş yapıyor ve yine ilk satırlarda kitabın yapraklarını alevlendiren o ilk kıvılcımın sıcaklığını hissediyorsunuz. Kalibresi
Sektör sattıran algoritmayı keşfetti: Kitap değil, kitap simülasyonu
2000’lerin başında çok satan bir kitap söz konusu edildiğinde iyi edebiyat olup olmadığı konuşuluyordu; şimdinin çok satanlarının edebiyat olup olmadığını tartışıyoruz… Ama sonuçta bu kitapların da çokça seveni, okuyanı var… Bunu gözardı edebilir miyiz, “edebiyat değil” diyerek geçebilir miyiz?
Niye böyle oldu? Ve yeni tür yazın ve bu ekonomik
FAULKNER OKUMAYA GİRİŞ
1-BİYOGRAFİ
“Savaş. Ensest. Irkçılık. Nekrofili. Zihinsel hastalık. İntihar.
Romanlarından, kısa öykülerinden ve şiirlerinden oluşan kitaplarında William Faulkner, sıradandan sansasyonelliğe kadar, Amerika'nın güneyindeki yaşamın neredeyse her yönünü ele aldı. Yirminci yüzyılın en saygın romancılarından biri olan
Ellerim uykuluyken ne eskiye, ne şimdiye tutunabiliyorum. İki uyku arasında güçlü bir omuz yok. Hep korkak omuzlar. Çöp.
Yatağın altı elma çöpleriyle doldu. İki uyku arasında koca bir elmayı gözlerim kapalı yerken ona benziyorum. Kimseye benzemek istemedikçe, en çok babama benziyorum. Acı, sarı ve uykulu bakıyorum. elma çöplerini yatağın altına
Olay şöyle oldu Hakim Bey ben anlatayım en baştan;
İnsan çocukken, anasında babasında ne yoksa onu arıyor demek ki.
14-15 yaş da çocuk yaşı bence. Annem sürekli bir evi çekip çevirme telaşında, baba desen ne iş bulsa onun peşinde, kolay değil evde kaç nüfus onun eline bakıyor.
Yani evde a’federsin aşk yok Hakim Bey.
Zaten daha yeni genç
Deniz Çakır öp omuzlarımı
youtu.be/AQmVJytJSkE
Ellerim uykuluyken ne eskiye, ne şimdiye tutunabiliyorum. İki uyku arasında güçlü bir omuz yok. Hep korkak omuzlar. Çöp. Yatağın altı elma çöpleriyle doldu. İki uyku arasında koca bir elmayı gözlerim kapalı yerken ona benziyorum. Kimseye benzemek istemedikçe, en çok babama benziyorum. Acı, sarı ve uykulu bakıyorum.