Çok garip bir kurguydu. Okurken aklıma 
Benim Hüzünlü Orospularım kitabı geldi. Fakat o kitaptan daha iyi olduğunu söyleyebilirim.
Hikayemiz altmış yedi yaşındaki yaşlı Egushi'nin uyuyan kızların evine gitmesiyle başlıyor. Kızların uyutulma nedeni her iki tarafında fazla utanç duymamasını sağlamak.. en azından ben öyle düşündüm, anladım. Ana karakterimiz tiksinerek buraya gelse de, buradaki atmosferin, geçirdiği onca yılın hesabının yapıldığı bir yer olduğunu düşünüyor kendince. Kızlara hiçbir şekilde karışmıyor. Onları uykuda seviyor, uykuda sevilen kızlar her gittiğinde değişiyor. Yaşlı Egushi'nin hesaplaşma saati gelip geçiyor. Bir iç dökme gibi gidip gelmeyi alışkanlık haline getiriyor. Onlara verilen ilaçtan istiyor, tabi nafile. Fakat daha hafifi ona veriliyor isteğine göre. Yaşlı Egushi, benliğiyle uzun sohbetlere dalıyor. Kimi zaman şeytanı da katılıyor buna. Kitabın sonlarına doğru Oidipus kompleksini de görüyoruz. Anlatımını çok beğendim. Hayata, ölüme, cinselliğe ve topluma dair bir kurgu. Kadınlar.. onlar ise kimi yerde muamma, kimi yerde bir obje, kimi yerde ise bu dünyadan olmayacak kadar güzel yaratıklar. Başta da belirttiğim gibi fazlasıyla garipti.
