Her şey ölü, her yer cesetlerle dolu. İnsanlar yapayalnız, çevrelerini sessizlik sarmış, alın size dünya!
Sayfa 76Kitabı okudu
Tuhaf bir düşünce ama onu gömmemek mümkün olabilir mi?
Sayfa 75Kitabı okudu
Evde kimse yok, işte felâket de bu!
Sayfa 74Kitabı okudu
"... beni dikkate bile alma, yeter ki bir köşeden sana bakmama izin ver..."
Sayfa 63Kitabı okudu
Endişelerime güleceksiniz ama neden endişelendiğimi asla anlamayacaksınız!
Sayfa 60Kitabı okudu
... ben mahvolmuş bir haldeyken bir başkasını nasıl kurtarabilirdim?
Sayfa 47Kitabı okudu
Ah, şu dünyada gerçek ne kadar korkunç!
Sayfa 34Kitabı okudu
Zaten en büyük korkum da her şeyi anlamış olmam!
Sayfa 13Kitabı okudu
"E, olsun hani sen beni sevmesen de dert değildi ve her şey aynen kalacaktı, değişen bir şey olmayacaktı. Sadece arkadaşınmışım gibi bana anlatırdın, birbirimizin gözüne bakarak işte öylece sevinirdik ve neşeyle gülerdik. Öylece de yaşardık. Eğer başkasını da sevsen de, hay hay, olsun sorun olmazdı! Sen onunla yürürdün ve ben de sokağın karşı tarafından sizi izlerdim..."
Sayfa 78 - Kızıl Panda
"Senin çevrende nasıl bir cennet kuracağımı bilmiyordun. Cennet benim içimdeydi ve ben onunla senin her tarafını kuşatacaktım!"
Sayfa 78 - Kızıl Panda
"Şimdi ise yine boş odalar, ben yine yalnızım."
Sayfa 76 - Kızıl Panda
"...kendisi benim için her şey demekti, hayalimde kurduğum bütün geleceğim ve ümitlerim demekti!"
Sayfa 56 - Kızıl Panda
İnsanlar yeryüzünde yalnızlar, işte asıl felaket de bu !
“Ben kötülük yapmak isteyen bütünün iyilik yapan parçasıyım…”
Bir insanı yargılayacaksanız bunu işin aslını bilerek yapın…