Her iki ebeveyn tarafından çocuğa aktarılan bütün nitelikler tek bir varlıkta, yaşar, toplanır ve birleşir. Aksine eğer bir erkek ve bir kadının karşılıklı, sürekli ve kararlı olarak birbirlerinden hoşlanmaz ise bu durum, onların meydana getirecekleri çocuğun, kötü bir biçimde meydana gelmiş, uyumsuz ve mutsuz bir varlık olacağının tüm dünyaya duyurulmasıdır.
“Aslında gelecek neslin kendisi, adına aşk dediğimiz cinsiyet dürtüsünün tatmini için dikkatli, özenli, belirli ve keyfi gibi görünen seçimde zaten kipırdanmaktadır. İki sevgilinin yekdiğerine giderek artan muhabbeti gerçekte ileride ebeveynleri olacakları bu yeni varlığın yaşama iradesidir; arzu dolu bakışlarının buluşmasında yeni bir varlığın hayat kıvılcımı tutuşur, kendisini geleceğin iyi ve uyumlu bir şekilde teşekkül etmiş ferdiyeti olarak duyurur. Sevgililer, gerçek bir birleşme ve yeni bir varlığı vücuda getirme için yanıp tutuşurlar; hayatlarının kalanını bu şekilde yaşamayı arzu ederler ve bu arzu her ikisinden tevarüs edilmiş niteliklerin, ama tek bir varlıkta toplanmış ve birleşmiş olarak yok olmaktan kurtulacağı doğacak çocuklarında tahakkuk eder. Buna mukabil eğer bir erkek ve kadın karşılıklı, sürekli ve kararlı olarak birbirlerinden hoşlanmaz ise, bu onların dünyaya sadece kötü biçimde teşekkül etmiş, uyumsuz ve mutsuz bir varlık getirebileceklerine işaret eder. Bu yüzden Calderon’un o korkunç Semiramis'i hem navanın kızı" diye adlandırmasında hem de onu hemen ardından “kocanın katledildiği ırza geçmenin kızı" diye takdim etmesinde çok derin bir anlam gizlidir."
Say Yayınları
