"Gelir düzeyi düşük izleyici, kendi yaşam evreninden çok uzak bir dünyada, malikanelerde yaşayan, çok zengin, bazıları jet sosyeteye mensup insanların kötülükler ve 'sapkın' cinselliklerle dolu dünyasını karmaşık nedenlerle, yani haset, nefret ve aynı anda, imrenmeyle izler."
Sayfa 267 - Habitus YayıncılıkKitabı okudu
"Peki ama ejderhalar," dedi Arren, "onlar da büyük kötülükler yapmıyorlar mı? Onlar da masum mu?"
"Ejderhalar! Ejderhalar hırslı, açgözlü, haindirler;
acımasız, vicdansızdırlar. Ama kötü müdürler? Ben kimim ki ejderhaların hareketlerini yargı- layayım? İnsanlardan daha akıllılar. Onlar rüya gibidirler Arren. Biz insanlar rüya görürüz, büyü yaparız, iyi yaparız, kötü yaparız., Ejderhalar rüya görmez. Onlar rüyanın kendisidir. Büyü yapmazlar: Bu onların özüdür, varlığıdır. Onlar yapmazlar, onlar olur."
Susanların yarattığı cehennemin içindeyiz biz; onaylanmış kötülükler coğrafyasında…
İnsan sadece bilincinin kendisi hakkında bildikleri kadar olduğuna evrensel çapta inandığı için, kişi kendini zararsız zanneder ve kötülüğüne bir de aptallığı ekler. Korkunç şeylerin olduğunu ve olmaya devam ettiğini inkar etmez, ama bunları her zaman '' ötekiler '' yapar. Ve bu tür kötülükler yakın ve yaz uzak geçmişte kaldıkları zaman, çabucak ve rahatça unutkanlık denizine gömülürler, arkasından '' normallik'' dediğimiz o kronik bulanık kafalılık geri gelir.
''ÇĀRUDATTA:
Ne fena!
Yoksul kişinin akrabaları onun sözlerini dinlemez, canciğer dostları ondan yüz çevirir. Yoksulun zorlukları pek çoktur. Onun yaşam feri döner, ay gibi parlayan kişiliği karanlığa battıkça batar. Başkalarının yaptığı kötülükler bile onun üzerine atılır.
Ayrıca,
Hiç kimse onun yanına gelmez, onunla saygıyla konuşmaz. Eğer bayramlarda zenginlerin evlerine giderse ona yukarıdan bakılır. Yoksul giyiminden utanır, büyük insanlardan uzak durur. Ben yoksulluğu beş temel günaha eklenen altıncı bir günah gibi görüyorum.
Yine derim ki,
Ey yoksulluk! Ben sadece sana üzülüyorum. İçimde bir dost gibi oturan sen, öldükten sonra nereye gideceksin, ona endişeleniyorum?"
Sayfa 21 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Eserin Özgün Adı: Mriççhakatika, Sanskrit Aslından Çeviren: Korhan Kaya, 1. Baskı, Haziran, 2007, İstanbulKitabı okudu
İNSAN!
İnsanın sadece bilincinin kendisi hakkında bildikleri kadar olduğuna evrensel çapta inanıldığı için, kişi kendini zararsız zanneder ve kötülüğüne bir de aptallığı ekler. Korkunç şeylerin olduğunu ve olmaya devam ettiğini inkar etmez, ama bunları her zaman “ötekiler” yapar. Ve bu tür kötülükler yakın veya uzak geçmişte kaldıkları zaman, çabucak ve