Ne olurdu kokunun da fotoğrafı olsaydı? (Ölüm adil mi, haklı mı Acem şair!)
Bazı duygular yardır, bazı duygular yara.
Bazı kitaplar acı verirken, bazıları merhem olur derde.
İlber Ortaylı'nın söyleşi türünde bir eserine başlamışken denk geldim bu kitaba. Okuyamayacak kadar yorgun ve durgundum. Her zaman derim "şiirler ruhu dinlendirir," diye. Ruhumu dinlendiren, okumaya yeniden ısıtan bir kitap oldu benim için
Bu bir KARAKOÇ’lar okuma etkinliğidir.
İnsan olarak elimizdekilerin kıymetini bilmediğimiz yetmedi mi? Daha ne kadar umarsız olacağız kayıp giden yıldızlara? Bakın bir yıldız daha göçüp gitti. Biz ona 
Bahaettin Karakoç diyorduk o ise bize 
Ihlamurlar Çiçek Açtığı Zaman ... Belki bilmeyeniniz yoktur bu şiiri, hazır ustayı
Mualla
Mualla...
Adına sonsuz notalar biriktireceğim türkü gibi kadın...
Yokluğunun gölgelendiği şu ince yol kenarı pek ala bilir bizi.
Bilmem adına yaraşan şu endam hangi çiçeğin gizi.
Mualla...
Uyurgezer değilim düşleruyurum sadece. Saçların misk ü amber kokusunu üfler ciğerlerime. Gözlerinse... Ah o gözler Mualla dilimi damağımı kurutur.
Uzaklara
Bazen bir türkü dinlersin, uzaklara dalıp gidersin; önce çay soğur sonra umutlar....😔
Geleceğim diyorum geleceğim sana
Ne olur kesin bir takvim sorma bana
Ihlamurlar çiçek açtığı zaman
Beklesen de olur beklemesen de
Ben bir gök kuruşum sırmalı kesende
Gecesi uzun süren karlar- buzlar ülkesinde
Hangi ses yürekten çağırırsa beni sana
Geleceğim diyorum takvim sorma bana
Ihlamurlar çiçek açtığı zaman
Sayfa 126 - Kültür Bakanlığı YayınlarıKitabı okudu
Gelelim sana, hiç bu kadar susmak istememiştim... Bizim mevzular belliydi de, kafamız karışıktı işte biraz. “Kendi düşmanına kıyamadığında, dostuna hainlik üzerine konuşmaktan da caymalı insan.” demişti Sara hatun. Yani insan ki; omuz omuza yürür, uzun uzadıya böyle yollarda yan yana akar, süzülür ve gider ya hani.
Demem o ki, oğlum Mehmet, “Aynı
“Ve artık babanız arabada türkü açtığında itiraz etmiyor, kederlenip uzaklara dalıyorsanız, büyümüşsünüz demektir.”
Açtırma yüzündeki tülü rüzgâra
Güneşi kıskandır ay'ı kıskandır
Sayfa 2 - Kültür Bakanlığı YayınlarıKitabı okudu
İçinde, şekeri yere düşmüş bir çocuğun hüznü vardı.
Gözleri uzaklara dalmış, bir türkü tutturmuştu.
Ay, yüzünü göstermiş, kuşlar çoktan uyumuştu.
Bu çağın hüznüne alışamamış,
Sevginin, bir çiçek gibi kalplerde büyütüldüğü zamanları özlemişti.
Mahir
Mualla...
Adına sonsuz notolar biriktireceğim türkü gibi kadın...
Yokluğunun gölgelendiği şu ince yol kenarı pek ala bilir bizi.
Bilmem adına yaraşan şu endam hangi çiçeğin gizi.
Mualla...
Uyurgezer değilim düşleruyurum sadece. Saçların misk ü amber kokusunu üfler ciğerlerime. Gözlerinse... Ah o gözler Mualla dilimi damağımı kurutur.
Uzaklara dalışın hele arkada çalan inceden bir türkü. Sen,türkü gibi kadın ben ise ezgi bilmem Mualla...
Tarifin de eşin de benzerin de yok Mualla. Dünya dünya olalı böylesi bir afet-i can görmedi Mualla yıldız bakamaz gül cemaline güneş imrenir ışıyan yanaklarına... Ah Mualla sen,sen bir mücevher kutusu ben ise oyma bilmem Mualla...
• Bergen
Ve artık; babanız arabada türkü açtığında itiraz etmiyor, kederlenip uzaklara dalıyorsanız, büyümüşsünüz demektir.
Elalem yatınca gelirim dedin
Ya da ben mi öyle sandım bilemem
Hep kavle göreydi seni beklemem
Elalem uykuya vardı gelmedin
Sayfa 32 - Kültür Bakanlığı YayınlarıKitabı okudu
Tanıyanın, O'nunla tanıştığı bir şiir vardır. Yani benim gibi önce bir şiirin şairi olarak adını duymuştur, eğer tanıdıysa. Sonra biraz daha incelediyse devamı gelmiştir. İlkin 'Ihlamurlar Çiçek Açtığı Zaman' dı tabi O'nu tanıdığım zaman. 10-11 sene öncesine denk geliyor. Ama O'nu daha da sevdiğim başka bir şiiri vardır. İstedim ki duymamış
“Ve artık babanız arabada türkü açtığında itiraz etmiyor, kederlenip uzaklara dalıyorsanız, büyümüşsünüz demektir.”