"Ölüler rüyalarımızda bize görünürler," demişti Julian, "çünkü bize kendilerini gösterebilmelerinin tek yolu budur; bizim gördüğümüz şey boş bir görüntü değil, çok uzaklarda bir yerde ölü bir yıldızın yaydığı ışıktır..."
Sayfa 649Kitabı okudu
Ağlamalara Doyamadığım 'O' Kitap
'Bir şey daha var; küçük şeker portakalı fidanını hemen kesmeyecekler, kesildiğinde de sen çok uzaklarda olacaksın, fark etmeyeceksin bile.'
Hıçkırarak bacaklarına sarıldım .
'Bu artık bir şeye yaramaz, baba; hiçbir şeye yaramaz...'
Benimkiler gibi yaşlarla dolan gözlerine bakarak bir ölü gibi mırıldandım:
'Onu kestiler bile, baba; benim küçük şeker portakalı fidanım kesileli bir haftadan çok oluyor.'
...fakat kendisini evden uzaklarda, karanlık bir mezarda yalnız başına bırakılmış, güçsüz ve ölü olarak hayal etmeyi, çok çalıştıysa da bir türlü başaramadı. Kendisinin ölebileceğine inanmıyor, hiçbir zaman ölmeyecekmiş gibi hissediyordu...
Sayfa 102 - Dokuz YayınlarıKitabı okudu
Sabahattin Ali, o gün o sınırda faili meçhul olarak öldürüldü. Tanınmaz halde bulunan cesedi, teşhis için dolaştırıldı ve bu ölü topraklar üzerinde ona bir mezar yeri çok görüldü. İsmini Kırklareli'nde bir anıtın üzerine yazdılar. O "Meskeni" diye dağları seçti belki, ama Sabahattin Ali'yi gerçekten ararsanız her gün görebilirsiniz. Kağıtlara gömülmüş sessiz bir devlet memuruna bakın, idealist bir öğretmene, âşık bir çobana, televizyonun başında uyuyakalmış yorgun bir çiftçiye, plazaların bitmek bilmeyen toplantılarında hayale dalan bir beyaz yakalıya, birini sebepsiz ve korkusuz sevmeye, hayatın içinde eş geçtiğiniz gerçek anlara, daha iyiye, daha güzele bakın. Sabahattin Ali'yi çok uzaklarda aramayın. Onun meskeni dağlar değil; okurlarının kalbi, aklı, kitaplığı ve masasıdır
