Bazıları susarak konuşur. Söylediği sözcükler içine içine akar, akar akmasına da bizim işitmeye niyetimiz yoktur. Sükûnetin bu hâli çıldırtır insanı, -belki de bu yüzden- anlamayız. Kim bilir..
Ne tarihte ne romanlarda ne şiirlerde .. Hatta masallarda dahi bu dünyanın birine kaldığı görülmemiştir. O hâlde nedir paylaşamadığımız? Nedir insanı insanca yaşamaktan alıkoyan?