Fernando Pessoa'nın yarı düz yazı yarı şiir olarak yazdığı "Uzaklıklar, Eski Denizler" adlı kitabı Pessoa'nın iç dünyasının belki hiçbir anlamı yok ama herhangi bir anlamı varsa, onun da en akıllı ve soylu bir biçimde anlattığı karmaşık, anlaşılması zor üslubu yıldızların serpiştiği geceye pencereden bakarken düş kırıklığına uğramış bir adamın kendisi için ağlaması gibi, şiirlerinde o dizeleri okuyan okuruna da kısa hayatı içinde yorulmak bilmeyen düş ve umutlarla, düşün ve umudun yok olduğunu bilmenin verdiği bilgelikle karmaşanın verdiği lezzetle eşsiz tasvirler ve imgelemelerle bezenmiş bir düşsel dünyadan sesleniyor.