Ve mükemmel bir şiir daha
Kuzgun
Ortasında bir gecenin, düşünürken yorgun, bitkin
O acayip kitapları, gün geçtikçe unutulan,
Neredeyse uyuklarken, bir tıkırtı geldi birden,
Çekingen biriydi sanki usulca kapıyı çalan;
"Bir ziyaretçidir" dedim, "oda kapısını çalan,
Başka kim gelir bu zaman? "
Ah, hatırlıyorum şimdi, bir Aralık gecesiydi,
Örüyordu
ey sevgili
Senin kalbinden sürgün oldum ilkin
Bütün sürgünlüklerim bir bakma bu sürgünün bir süreği
Bütün törenlerin şölenlerin ayinlerin yortuların dışında
Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim
Af dilemeye geldim affa layık olmasam da
Uzatma dünya sürgünümü benim
Güneşi bahardan koparıp
Bir tuz bulutu gibi
Savuran yüreğime
Ah uzatma dünya sürgünümü
15.08
Bir uyandım ki artık yoktun
Uzanıp eşsiz hatırandan öptüm.
Bırakıp gittin, yok olup yittin
Gözlerindeki hüzün
Bak siliniyor yüzün...
ey sevgili
Yıllar geçti sapan ölümsüz iz bıraktı toprakta
Yıldızlara uzanıp hep seni sordum gece yarılarında
Çatı katlarında bodrum katlarında
Gölgelendi gecemi aydınlatan eşsiz lamba
-
Sezai Karakoç
Yıllar geçti sapan ölümsüz iz bıraktı toprakta
Yıldızlara uzanıp hep seni sordum gece yarılarında
Çatı katlarında bodrum katlarında
Gölgendi gecemi aydınlatan eşsiz lamba
Bir uyandım ki artık yoktun.
Uzanıp eşsiz hatırandan öptüm.
Meğer nasıl da acı,
Nasıl da gece.
Kanatmışım yaranı sevdikçe..
Meğer nasıl karanlık.
Ne beyhude.
Acıtmışım canını sevdikçe... 🙂
Bırakıp gittin.
Yok olup yittin...
🍂🤫