Beni turnasız türkülerin beni solgun bir kedinin kalbinde unuttular
Sayfa 40
Bir zarf gibi yırtılmasın kalbimiz, çıkarın beni mektubun içinden
Kedilerin düşleriyle yıkansın şu yaralı ruhumdaki sessiz mavi
Sayfa 39
bakmanın sonu yok gözlerin nereye yetişebilir
dünyada yalnızca körlerin gözleri temiz kalabilir
Sayfa 29
yaşadığımız hayattan alacağı varsa yaşanmayanın
ne anlamı kalır yalnızca yaşadığımızı hatırlamanın
Sayfa 29
vaktinde hiç oldum ben, yokluğum bana yeter
Sayfa 25
çölden istediğin boşluktan fazlası, neresidir
kimse kimsenin çölünü görmüyor, neresidir
Sayfa 25
ben çölü sende kaybedince bildim
çünkü ben uzaklığı sende kaybettim
Sayfa 25
küsecek kadar sevmeli insan birini
o gelince küsmeli: nerdeydin bunca zaman
niye sevmedin beni, küsecek kimsem yoktu
demeli, o varken de kimseye küsmemeli
Sayfa 18
sana küstüğümde sen yoktun daha
yokluğuna küsmüştüm sonra sen geldin
kendime isteyemezdim seni öyle güzeldin
şimdi varmışsın gibi küsüyorum yokluğuna
Sayfa 18
ben yalnız kalmıştım, senin içinde
oysa kaç kişinin yerine sevmiştim seni!
Sayfa 11