Uzun zamandır listemde olan bir kitaptı.Sonunda okuyabildim. Beyaz insanların zenci insanlara göre daha üstün tutulduğu bir dönemde yasayan,adaletli olmaya çalışan bir avukatın yaşamını okuyoruz.Aslında daha çok iki çocuğundan biri olan Scout'un gözünden bakıyoruz döneme, olaylara,insanlara...Scout'un babası Atticus bir zencinin avukatlığını yapması üzerine bir çok insan onlara karşı bilenir ama aynı zamanda Atticus 'un yaptığı şeyin önemli olduğunu düşünüp içten içe destek verip gurur duyanlar da vardı. Fakat ne kadar mücadele ederse etsin toplum düşüncesini yıkmak kolay bir iş değildi. Çabalarının sonucu üzücü bir şekilde bitiyor.
Sürekli her yerde karşıma çıkan popüler bir kitaptı fakat benim beklentimi karşılamadı okurken biraz sıkıldım açıkçası .
Bu kitapta genel olarak ne olacağını bilmeme rağmen ( üçlemede bahsediliyordu) BENİ MAHVETTİ. İnsanlar bu kitabın ne kadar üzücü olduğundan bahsediyorlardı ancak ben bu kadar olucağını düşünmemiştim. Kitabın yazımı çok iyiydi akıcıydı ve sürükleyiciydi daha kısa sürede bitirebilirdim ama okumaya cesaret edemedim. Artık Haymitch benim bu serideki favori karakterim ve bu kitap Ateşi Yakalamak’tan sonra serinin en iyi kitabı.
İzlenimim o ki şeylere çok da yaklaşmamamın nedeni kendimi aşmama isteği. Kendimden korkuyorum, güvenilir değilim ve güvensizlik benim sahte kuvvetim.
Bu, bir şey yapamayan birinin sözü.
Hiçbir şeyi yönlendirmiyorum. Kendi kelimelerimi bile. Ama bu üzücü değil: mutlu bir mütevazılık. Kenarlarda yaşayan ben, solunda kalıyorum içeri girenin. Dünya da içimde titriyor.
Müthiş bir tiyatro oyunu… Beklediğimden çok çok daha iyiydi. Tiyatro okuması kadar iyi hissettiren bir yazım türü daha okumadım, görmedim. İçinde birçok unsuru barındırıyor: mizah, eleştiri,