Çanakkale'ye dair okuduğum her kitap beni derinden etkilemiştir elbette, ama bu kitap ben de uzun süre iz bırakacağa benziyor. Bu savaşın, milletlerin hayatındaki yeri bir yana insan olmanın; düşmanlık, cephe, farklı üniformalarla olmayacağını insan olmanın sadece kalpten gelebileceğini hatırlatıyor. Düşünsenize iki millet birbirine Kahraman düşmanım diyebilmiş bütün o vahşetin içinde insanlığını kaybetmemiş gencecik yürekler. Ne çok acı yaşanmış diyor insan, ne çok hayat yarım kalmış ve öyle yarım kalmış ki sadece bizim dünyamızda değil bütün dünyada. Belki gerçek belki kurgu bilmiyorum, ama bu hikâyenin içinizde bir yerlere dokunacağını iyi biliyorum.
Dipnot: Kitabın diline gelince; ilk defa okuduğum bir yazardı. Belki hikâye beni içine çektiğinden böyle gelmiştir bilmiyorum ama anlatım oldukça akıcıydı. Tavsiye edilir:) Yazarın ikinci kitabını okuduğumda, daha net yorumlar yapacağım sevgili okur, hoş kalın :)