Müslümanlar olarak bizim temel eksiğimiz, Allah'ı meselelerimize davet etmeyişimizdir. Evet, belki hafızız ve kardeşimin dediği gibi kalbimizdeki ayetleri okuyamıyoruz. Neden? Çünkü okumaya çalışan biziz de ondan. Rasulullah'a ﷺ ilk vahiy nazil olduğunda, "oku" emri vaki olduğunda ne demişti? Ben okuma bilmem... Bu bizim zannettiğimiz gibi bir tevazu cümlesi falan değildi, okuma bilmeyişini ifade etmek de değildi. Rasulullah'ın ﷺ okuma bilmem deyişi, Allah'ı meseleye davet etmesiydi. O Allah'ı meseleye davet edince, Cenab-ı Hakk da yüce Kur'an'ı onun kalbine yaydı. Hatta öyle ki ayeti kerimede "sen o kuranı ezberlemek için dilini hareket ettirmekte acele etme, onu senin kalbinde toplamayı ve kuran haline getirmeyi biz üstlendik" buyurdu. Bizler de o halde her meselemize Rabbimizi davet edelim. Bizler bunca aciz bir kul iken davet edilmediğimiz bir yere gitmeyi utanç kabul ederiz. Allah alemlerin rabbiyken davet edilmediği yere gider mi hiç?