Asıl büyük öğretmen hayatın ta kendisidir.
*Her hayat bir sürü günden oluşur, gün be gün. Kendi içimizde yürüyüp giderken hırsızlara, hayaletlere, cavarlara, ihtiyarlara, delikanlılara, karılarımıza, dullara, âşık kardeşlere denk geliriz ama denk geldiğimiz hep kendi kendimizizdir aslında.
James Joyce ile 
Ulysses uzun soluklu bir yolculuk oldu.
Tabii tereddüt ile başladı.
Anlar mıyım,
#1 Frappede Krema Olur Mu?
Pek yoğun olmayan bir iş günü sonrası, pek resmi olmayan ama efendi görünümlü bir kıyafetle ünlü kahvecilerden(Kahve Deryası, Kahve Dünyası, Kahve Kültürü, KahveRengi, Kahve Tiryakisi, Osmanlı Kahvecisi...) birine gittik. Garsonlarla hoşbeş ve menü kısımlarını hızlıca geçtik ve şekersiz birer Espresso Frappe istedik.
Bir süre sonra liseden
...ilk kez 18. yüzyılda mezar ve vakıf kitabelerinin Türkçe yazılması yaygınlaştı; oysa daha önceleri bu tür yazıtlarda Arapça ve Farsçanın kullanılması adetti. 19. yüzyılın sonlarında İslam hukuku(Mecelle) Türkçe olarak yazıya
geçirildi ve böylece Arapçanın İslam hukuku alanındaki tek dil olması son
buldu.Bu çerçeveden bakıldığında, Cumhuriyet döneminde siyaset
adamlarının ve edebiyatçıların, yaşamın akla gelebilen her alanında Türkçe kullanılması ve ayrıca, gerektikçe uygun uzmanlık dilleri oluşturulması
girişimlerinin eski bir gelenek içinde yer aldığı görülür.
Sayfa 43 - Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
Param Var Ama Tüketmeye Hakkim Yok!
Hayrettin KARACA: PARAM VAR AMA TÜKETMEYE HAKKIM YOK!
Kırmızı süveteri delik deşik olmasına rağmen hala üzerinde; ayakkabısı da
yamalı. Sökük paltosunu, pantolonunu, yakalarını ters-yüz ettiği
gömleklerini yıllardır kullanıyor. 10 yıldır hiçbir şey almamış üzerine.
Karaca markasının ve TEMA Vakfı'nın kurucusu Hayrettin Karaca "param
Her çağda ve her kültürde, birtakım "çocuk düşürme" yöntemlerine başvurulmuş; bu amaçla iksirler, şuruplar kullanılmış; fiziksel egzersizler uygulanmış; bazı kadınların tekelinde bulunan, üzeri kapalı bir çocuk düşürtme kültürü oluşmuştur. Ortaçağın "cadıları" işte bu kadınlardır ve toplum içinde çok muğlak bir konumları vardır. Bunlar aynı zamanda tedavi eden, bedenin gizlerini ve bitkilerin özelliklerini bilen, yaşamın ve ölümün sırlarına vakıf olan kadınlardır çünkü.
İslamı her alanda yaşamak ve yaşatmak...
Muallimeliğimin medar-ı süruru...🪷
-Öğretmenim Allah duam için mi seni gönderdi?
Muallimeliğimin 12. senesindeyim.
İlk defa başörtüsü olan biri ile vakit geçiren öğrencimde oldu.
İlk defa benimle İslam'ın güzelliğine vakıf olanda oldu.
Çocuk Gelişimciyim ama çoğu okulda Din Kültürü ve Ahlak Öğretmeni olarak karşılandım.
ELHAMDÜLİLLÂH
Hepsinde kulluğumun bilinci ile ilerledim.
Her gönüle giremesemde izler bıraktım.
Bazen sadece çocukta, bazen bütün aile ile eğitim alanında oldum.
Kur'an harflerini, ayetleri, minik yüreklerde yeşertmek için mücadele ettim.
Minik yüreklerimle hatimlerimiz güzel yollarımız oldu.
Bugün bana öğrencimin sorduğu soru ile kulluğumu sorguladım.
Rabbim beni nerede bulundurmak istiyorsa, nerede onu anlatmamı istiyorsa vesile kıldı.
Rabbim beni minik yürekte dua olarak beklettiğin için hamd olsun🤲
Kayseri (Tebessüm) 20.5.23
"İslam, cahil ve bilgisiz Müslümanlar istemiyor. Kitabı iyi bilen, Kur'an kültürüne vakıf insan istiyor."
Sayfa 75Kitabı okudu
Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, 20 Temmuz 2010'da: "Her üniversite mezunu iş bulacak diye bir şey yok!" diye bir çıkış yaptı. (...) "Evet, diploma var ama dil biliyor mu? Hayır. Bilgisayar kullanıyor mu? Hayır. Türkiye'nin meselelerine, küresel meselelere vakıf mı? Hayır. Mezun olduğu bölümle ilgili tecrübe edinmiş mi? Hayır... Ben, 'Her üniversite mezunu iş bulacak diye bir şey yok' dediğim zaman eleştirildim. Böyle bir garanti dünyanın hiçbir yerinde yok."
(...) Erdoğan'ın "Her üniversite mezunu iş bulacak diye bir şey yok!" sözü, hele o tehditvari ifadesiyle, aynı zamanda "ideolojik"tir. Zira işsizliğin yapısallaştığı bir dünyada, işsizliği bir "kabahat" olarak işsizlerin sırtına yükleyen bir söylem bu. Aynı zamanda, her insanı "vasıflarını" (iş bulmaya yarayacak beceriler anlamında) sürekli artırmaya dönük bir performans ve rekabet basıncı altına sokan saldırgan "iş kültürü" ideolojisini yeniden üreten bir söylem.
Sayfa 7 - Tanıl Bora
Sultan Il. Mahmud tarafından hızlandırılan laikleşme eğilimi, aslında önemli nedenlere dayanmaktaydı. Asıl amaç, orduyu finanse edecek parayı bulmaktı; bu nedenle, 18. yüzyılda başlayan vakıfları devlet denetimi altına alma denemeleri artık yoğunlaştırılmıştı,24 Nitekim 1826'dan sonra vakıflar özel bir nezarete bağlanarak kamulaştırılmıştı. Bu durum, o güne dek vakıf idaresinden önemli gelirleri olan ulema ve özellikle ileri gelenlerin siyasi nüfuzunun iyice azalmasma sebep oldu. Bir yandan medreseler devletin denetimine sokulurken, diğer yandan yeni kurulan teknik okulların yararına bu dini okullar bilinçli bir tavırla ihmal edildi. Bu nedenle entclektüel iddiası olan ulema başka eğitim alanları seçmek zorunda kaldı...
İlk bakışta II. Abdülhamid döneminde bu gelişmenin durdurulduğunu düşünmek mümkün, çünkü bu dönemde hükümdarın dini meşruiyeti ön plandaydı. Osmanlı padişahının tüm Müslümanların halifesi olması, özellikle imparatorluk dışındaki, Avrupa'nın sömürgeterindeki Müslümanların gözünde vurgulanıyordu...
Öte yandan devlet kadrolarına teknik ve idari uzman hazırlayan din dışı okulların kurulması, Abdülhamid döneminde de devam etti. Özellikle askeri okullar, laikleşme sürecinde önemli bir işlev üstlendiler.
Sayfa 282 - Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
Osmanlı İmparatorluğu'nun Türklerin çoğunlukta bulunduğu bölgelerinde, özellikle de İstanbul'da, 16. yüzyıldan beri süren bir adet bir camiye para bağışında bulunulmasıydı . Bağışlanan
bu paralar faiz karşılığı (çoğunlukla % 10-15) ve güvence alınarak işletilir, elde edilen gelirde de caminin bakımı sağlanırdı. Bu uygulamanın da
tutulmayan bir yanı vardı, çünkü hukukçuların birçoğu paranın değerinin
yeterince istikrarlı olmadığı görüşündeydi, oysa vakıf kurumunun temeli
süreklilikti . Ayrıca İslam hukukunun (günümüze kadar) ısrarla savunduğu
taiz yasağı da açıkça delinmiş oluyordu. Ama ulema arasındaki tartışmanın, sıradan bağışçıları böyle bağışlar yapmaktan alıkoymadığı anlaşılıyor.
Örneğin 18. yüzyılın ikinci yarısında Bursa'da parasını faizle işleten o kadar çok vakıf vardı ki, bunlar için ayrıntılı kayıtlar tutulmuştu.
Sayfa 161 - Tarih Vakfı Yurt Yayınları.