Atsızlığı nam eden yiğitlerim atlansın;
Kor taşıyan avuçlar, pas çözsün, pusatlansın!
Yıkılsın Ergenekon; yurtlarım azatlansın!
Hainlere kargışlı, kahpe acun dar olsun!
VAKTİYLE BİR ATSIZ VARMIŞ; VAR OLSUN.
Sayfa 41
Vaktiyle bir Atsız varmış var olsun!
DAVETİYE
Ey Benito Musolini! Ey gayet yüce,
İtalyanlar başvekili muhterem Düce!
Duydum ki, yelkenleri edip de fora
Gelecekmiş orduların yeşil Bosfora.
Buyursunlar... Bizim için şavaş düğündür;
Din Arab'ın, hukuk sizin, harp Türk'lüğündür.
Açlar nasıl bir istekle koşarsa aşa
Türk eri de öyle gider kanlı savaşa.
Hem karadan, hem denizden
Vaktiyle bir Atsız varmış var olsun!
GERİ GELEN MEKTUP
Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi hiç alevden?
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu.
Gün, senden ışık alsa da bir renge bürünse;
Ay, secde edip çehrene, yerlerde sürünse;
Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan,
Yalnız o yeşil gözlerinin
Vaktiyle bir Atsız varmış; Var olsun!
Saraylarda süremem, dağlarda sürdüğümü,
Bin cihana değişmem, şu öksüz Türklüğümü.
Hüseyin Nihal Atsız
Vaktiyle bir Atsız varmış, var olsun.
"Rütbeni alabilirler, ordudan kovabilirler ama askerliğini alamazlar. Askerlik rütbe ve elbise değil, ruhtur."
VAR OLSUN!
Bir gün gelip ırkımızın gürbüz erleri,
Adım adım dolaşırken kutlu yerleri.
‘Vaktiyle Bir ATSIZ Varmış...’ derlerse ne hoş!
Anılmakla hangi bir rûh olmaz ki sarhoş...
Sayfa 48Kitabı okudu
Geçmesin geri gelen o mektubun yarası...
Geçmesin geri gelen o mektubun yarası,
Selim Pusat sorgusu,bir mektebin sırası,
Yurt olmaya yetmesin iki kutbun arası,
Atam’a süngülerim, kılıçlarım yar olsun,
“Vaktiyle bir Atsız varmış”, var olsun!
Hüseyin Nihal Atsız'ı çok sever, sayarım. Bu kitabını okumayı sürekli ertelemiştim. Sanırım hep doğru zamanı beklemişim bilmeden. Kitap bitince inceleme
Vaktiyle bir Atsız varmış, var olsun.
‘‘Vaktiyle bir Atsız varmış…’’ derlerse ne hoş! Anılmakla hangi bir ruh olmaz ki sarhoş?
