Felsefeyi içinde barındıran bir ruh sağlıklıdır ve bu, bedeni de sağlıklı kılar. Ruh, sakinliğini ve memnuniyetini dışarı vurmalıdır. Kendi kalıbını dışarıya çıkarıp onu zarif bir gurula, etkin ve canlı bir tutumla, hoş ve rahat bir yüz ifadesi ile donatmalıdır. Bilgeliğin en karakteristik işareti sürekli keyifli olma halidir.
Bilgelik hayatı sever, güzelliği, zaferi ve sağlığı sever. Ama en kendine özgü özelliği bütün bunları ölçüyle kullanmayı ve yitirdiğinde sabır göstermeyi bilmesidir. Zor değil, asil bir görevdir bu ve onsuz hayat doğaya aykırı, biçimsiz ve karmakarışık bir hayat olur.
Madem felsefe bize yaşamayı öğreten şeydir ve çocukluk da diğer yaşlar gibi öğrenme yaşıdır, neden çocuğa felsefe öğretmeyelim?
