Merak etme, insanın öyle bir yapısı var ki, umudunun bittiği yerde, her duruma uyar.
''Siz insanlar," dedim. Bir şey hakkında konuşurken, hemen şöyle söylemek zorunda hissediyorsunuz kendinizi: 'Bu aptalca, bu akıllıca, bu iyi, bu kötü!' Bütün bunların ne anlamı var? Sırf bunları söylemek için mi bir olayın içyüzünü araştırıyorsunuz? Onun niçin olduğu , niçin olması gerektiği şeklindeki sebepleri kesinlikle açıklayabiliyor musunuz? Böyle yapsanız, yargılarınızda bu kadar aceleci olmazdınız.
Sayfa 44Kitabı okuyor
Morfinli Johnny Kavanagh
"Dinle, gitmem gerekiyor," diye fısıldadım Johnny'ye. Dikkatimi tekrar ona doğru çevirirken kalbim hâlâ şiddetle atıyordu. "Otobüs
kalkmadan önce geri gelmeye çalışacağım, tamam mı ?"
"Hayır, hayır, hayır," diye inledi Johnny. iki eliyle elimi sıkıca tuttu.
"Beni bırakmayacağını söylemiştin."
Aman Tanrım.
"Johnny, biliyorum ama gitmek zorundayım," diye fısıldadım telaşla. "Sadece ailenin kalmasana izin var.".
"O benim karım," diye haykırdığında aklımı çoktan kaybetmiştim.
Sayfa 696Kitabı okudu
I. Önerme
Eğer hala nefes alıp verebiliyorsan,
Hayatta bir şeyleri değiştirebilme şansın var demektir.
Profil yayıncılık/ pdf
Gidişini seyrediyorum anılarımın arasından.. Tozlanmış duyguları temizliyorum kelime kelime.
İçim acıyor derinden..
Gülüşünü anımsıyorum..
İçim burkuluyor..
Sensizliğe alıştırırken günlerimi şimdi ne gerek var ki sana? Düşüncene bile tahammülü yok yüreğimin..
Silebilsem yüzünü gözlerimden..
Ne acı
Seni hiç unutamamışım ki ben..
Eskiyen
Var olmak mı,yok olmak mı,bütün sorun bu!
Sayfa 71Kitabı okuyor
''Bir anda bizi birbirimizden ayıran gerçeği kavradım: Onun hakkında düşünebileceklerim ona erişmiyordu; romanlarda rastlanan ruhbilimden fazlası gelmiyordu elimden. Oysa onun hükmü beni bir kılıç gibi biçiyor ve var olma hakkımı sorguya çekiyordu. Doğruydu bu, farkına varmıştım zaten: Benim var olmaya hakkım yoktu. Rastgele ortaya çıkmıştım, bir taş, bir bitki, bir mikrop gibi varlığımı sürdürüyordum. Hayatım her bakımdan küçük mutluluklara itiliyordu. Kimi zaman ne idüğü belirsiz işaretler gönderiyor, kimi zaman da sonuçsuz bir vızıltıdan başka bir şey duyulmuyordu.''
Sayfa 127
“Şu altı aylık anlaşma var ya? İptal, Nina,” deyip belini sıktım. “Neye karar verdiğimiz umurumda değil. Sen artık benimsin ve gitmene izin vermeyeceğim. Asla.”
Sayfa 165Kitabı okudu
İstanbul-Anadolu yakasında olan var mı?
Kitap okuma alışkanlığı kazanmak istiyorum. Elindeki kitapları okuma karşılığında verebilecek biri?
"Mutlu olduğunu bilmeyen ne kadar mutlu insan var!"
Kuşkusuz pek çok kitabın toplumsal düzeni yıkıcı etkileri var.
Bana kederin aşamaları olan bir süreç olduğunu öğrettiler.Ve diğer tarafta beni bekleyen bir hayat var.Elbette aynı hayat değil, farklı bir hayat.Aslında kederin bir süreç olduğu doğru değil.Keder bir var oluş durumu.Hiç değişmiyor.Taş gibi oracıkta duruyor.Ve keder insanın dilini bağlıyor.
