İçimde sevinçle hüzün arasında garip bir hal vardı.
Sayfa 90Kitabı okuyor
4-5 Haziran/Huzur...
Bisikletimi aldım ve sürmek için sahile gittim. Hava yağmurluydu, yerler ıslaktı. Ama sorun değil yağmuru çok severdim. Bazen ıslanmak için yağmurda yürüyüşe çıkardım. Bugünlerde yağmuru daha çok seviyorum çünkü güneşli günlerde aklım daha fazla sende kalıyor, seninle daha fazla meşgul oluyorum. Bu aslında iyi bir şey olmalıydı sevgili, aklımın
Kendini unutup aç gözlerle kıza baktı. Karşısında yaşamaya değer bir şey vardı işte; kazanmak için savaşmaya, mücadele etmeye ve evet, uğruna ölmeye.
Gelmiş geçmiş en iyi günlerdi, gelmiş geçmiş en kötü günlerdi; hem bilgelik çağıydı hem ahmaklık; hem inancın devriydi hem şüpheciliğin; hem aydınlık hem karanlık bir mevsimdi; umudun baharı, umutsuzluğun kışıydı; hem her şeyimiz vardı hem hiçbir şeyimiz yoktu...
.. çünkü artık binlerce arkadaşım vardı, kitaplardan tanıdığım birçok üzüntü ve acı dolu yaşamla iç içeydim. Dostlarımı nerede arayacağımı biliyordum bundan böyle.
