Nasıl kalp insanın çekirdeğiyse , insan da varlığın çekirdeğidir. O halde sevgi-aşk-muhabbet özün özü, çekirdeğin çekirdeğidir. O yüzden tüm güzel duyguları kendi içinde toplar.
Gizli saklı hâzineydi. İki nokta arasındaki yek-cümlede kendi sırrını kendine açmak istedi. Evvelini saklı tuttu. Ahirini gösterdi. Varlığın özü muhabbet. Âdem’e sıra geldi akıbet.