Eriyoruz hızla, tükeniyoruz
İlayda
Yorum yapamağımızdan buraya alalım.
"Hah, tamam"ına varamadığımız, varamayacağımız, günümüz hakim biçerdöver sisteminin güzel bir eleştirisi. Öteki olmanın yanlışlığını boca edenler; sistemin tüm bileşenleri ki hepsi birbirinin tamamlayıcısı ve varlık sebebi.
Aç fare anestezisine maruz kalanlar, sistemin hipnozundakiler, kendisini jakuzide sanan ısıtılan kazan içindekiler, kazanın yanında hasetle sırasını bekleyenler için sözümüz:
Doğru-yanlış kriterlerini, ondan, bundan, izmlerden, kafakırık felsefecilerden, ahı hiç olmamış vahı kalmış ya da nevzuhur dinlerden, sınırlı-sorunlu önderler ya da cübbelilerden değil de şu kompleks bizi ve evreni yaratanın gönderdiği ve aynı zamanda hayatın kullanım kılavuzu olan son Vahiy'den alalım ve artık önümüzdeki maçlara bakalım.
Vahiyle kurtulalım artık şu öğütücü, öğürtücü sistem aylaklığından.
İlayda
@ilyada98
·24 Mart 22:04
Mış gibi yapmayı beceremediğinde oyunun dışında kalırsın. Modayı takip etmeli, elit kitapları okumalı, kült filmleri izlemeli, iyi derecede ikinci dil bilmeli ve lisans eğitimini tamamlamış olmalı, bunların hiçbirini yapmadıysan paranın gözünü bir yerden (nasıl olduğu önemli değil) vurmuş olmalısın. Oyunun kuralı bu. Asla sokaktaki dizleri kanayan hovarda çocuk olmanıza izin vermeyen sistem tam olarak bu. Ya bu kurala göre oynarsın ya da öteki olur cezalandırılırsın. Peki öteki olmanın kaçınılacak şey olduğunu bize dikte eden bu politika neydi ve tam olarak nereden hortladı? Komşunun oğlunu öven anneden mi, ahlakınızı notlara endeksleyen öğretmenlerinizden mi, prim safsatasıyla iş hayatına yeni bir yarış getiren ekonomistlerden mi, tam olarak kapitalizm mi? Bütün ideolojiler yarışın gerisinde kalanlar kendini eksik hissetsin diye varken ve yalnızca en baştakiler kazanıyorken, en baş dediğimiz dünya nüfusunun binde birini oluşturmuyorken; neden hala yarışın içinde olmamakta direnenleri aylak görüyoruz? Aylaklık düşünce tembelliğidir, hareket yoksunluğu değil.
İnsan sevdikleri için bunu yapabilir, kendi hayatını boş verir! Yeter ki sevdiği varlık mutlu olsun
Sayfa 51Kitabı okuyor
Sevgili Bilge, bana bir mektup yazmış olsaydın, ben de sana cevap vermiş olsaydım. Ya da son buluşmamızda büyük bir fırtına kopmuş olsaydı aramızda ve birçok söz yarım kalsaydı, birçok mesele çözüme bağlanamadan büyük bir öfke ve şiddet içinde ayrılmış olsaydık da yazmak, anlatmak, birbirini seven iki insan olarak konuşmak kaçınılmaz olsaydı.
Hayvan ve İlah
İnsan doğal bir varlık olmaya indirgenemeyen, doğa dışı, yani doğaya, doğasına karşı çıkan bir varlıktır. Doğal çevrenin zorunluluklarından kurtulma, Darvinci rastlantısal değişme ve ayıklanma süreçlerinin dışına çıkma çabası insanın belirleyici özelliğidir. Bu gayret modern dünyada en üst seviyeye ulaşmıştır. Sonunda insan kendisini doğal seçilimin dışına fırlatmayı başarmıştır. İnsan artık bir "doğada" yaşamıyor. Modern kentler, doğal ayıklanmadan ayıklanmış doğal olmayan ortamlardır. İnsanın biyolojik evrimi neredeyse durmuştur. Artık doğal koşullara uyum sağlamak için bedensel değişimler geçirmek zorunda değildir. İnsanın kendisi ve doğa üzerinde kazandığı korkunç güç, evrimin doğal seyrini değiştirmiştir. İnsan için evrim yöntem değiştirmiştir; doğal seçilime tabi olmadan, rastlantının baskısından kurtularak kültürel kazanımlarının aktarıldığı yeni bir evrimsel sürece girilmiştir. Bu süreç eskisinin tersine iradi bir amaçsallık taşır. Evrimin sonucu insan açısından şu olmuştur: Doğal evrimin ürünü olan dolaysız insanın yerini, evrimin yönlendiricisi olma yolunda hızla ilerleyen kültürel evrimin ürünü dolaylı hayvan almıştır. Başka bir deyişle tinsel bir varlıktır artık; onu belirleyen sadece doğa değildir; onu belirleyen aynı zamanda birtakım insanlık ülküleridir. Kendisini kendi koyduğu bir ahlak yasasına göre biçimlendiren otonom bir varlıktır. Bu nedenle özgürlük idealine sahiptir.
Varlık ve yokluk seçeneği ile karşı karşıya kalan çocuk ne kadar acı verici olsa, çoğu kere var olmayı seçer ve normal yollardan karşılanmayan gereksinimlerini normal dışı yollardan elde etmeye kalkar. Örneğin normal koşullar altında anne babanın dikkatini çekmeyen çocuk onların onaylamadı davranışlar yaparak dikkatlerini çekmeye başlar. Kucaklanmayan çocuk kendisine dayak atılacak durumları yaratarak anne babayla bedensel temas kurar. Çocuk gereksinmlerini karşılanmasında oldukça yeni yollar keşfeder. Ne yazık ki çocuğun yarattığı Bu normal dışı Yollar ne çocuğun ne de aileni sağlığı için yararlıdır.
Normal yollardan gereksinmesi karşılanmamış çocuğun kişilik çarpıklıkları olur ve bu çarpıklıklar onun davranışlarında kendini gösterir.
Sayfa 117 - RemziKitabı okuyor
İnsanoğlu garip bir varlık,
Hidayete ermesi için 124.000 Peygamber yetmedi !
Ama yolunu kaybetmesi için 1 şeytan yetti.
" Şiir yazabilirim ihmal etmeden. İşimi yapabilirim ihmal etmeden. Bir koltukta birden fazla karpuz taşınır. Hayır hayır, insan bir koltukta bir karpuza mahkûm edilmiş bir varlık değil aslında. Bu bizim için tuzak bir deyimdir:"Bir koltukta iki karpuz taşınmaz.", taşınır kardeşim. Allah insana çok büyük kabiliyetler vermiştir. İşinde başarılı olur, sanatla da uğraşabilir. Aynı anda başka bir işi de kotarabilir."
~Nurullah GENÇ~
bütün dünya, benim için yalnızca seninle ilintili olduğu ölçüde varlık kazandı.
Sayfa 22Kitabı okudu
Nedir Vahdet-i Vücut?!.
~•~
Tasavvufta Vahdet-i Vücut, Yaradan’la yaratılanın tek bir kaynaktan geldiğini ve bir olduklarını savunan felsefedir. Arabi’ye göre, kendiliğinden var olan varlık birdir. Bu varlık Allah’ın varlığının kendisidir. Allah ezelidir, değişim, artma, azalma gibi hiçbir fiili yoktur.
Allah, asla değişikliğe uğramaksızın oluşmuştur. Tasavvuf bunu tezahür ve tecelli sözcükleri ile açıklar. Bu felsefede tüm evren ve içindeki her şeyin Allah’ın varlığı ile ayakta durduğu savunulur. Allah değişmez ancak O’nun yarattığı evren ve içindeki her şey için değişim kaçınılmazdır.
~•~
Sayfa 16Kitabı okuyor
Gerçek zaman hırsızları biziz.
Çocuklar için sürükleyici bir serüven, biz yetişkinler için ise bir zaman kılavuzu diye tabir edebileceğim bu kitapta 
Michael Ende , en basit hatlarıyla modern toplumlarda zaman algısı başta olmak üzere değişen toplumsal değerleri bir çocuğun gözünden aktarıyor. Kapitalist toplum düzeninin üretime ve zaman tasarrufuna olan takıntısından, insanlar dahil
“Buradaki insanların nasıl olduğunu soracak olursan, şunu söyleyebilirim: Her yerdeki gibi! İnsan aslında karmaşık bir varlık değil. Çoğunluğu zamanının büyük bir bölümünü yaşamak için kullanıyor, geriye kalanını ise, özgür oldukları küçük zaman diliminden öyle korkuyor ki, ondan kurtulmanın her türlü yolunu deniyor. İşte insanın değişmez yazısı!”
Sayfa 7Kitabı okuyor
