Roman bireylerin düşsel cennetidir...
Bir edebi ziyafet, okuma yol haritası niteliğinde olan "Roman Sanatı" Rabelais, 
Miguel de Cervantes , Sterne, 
Denis Diderot , 
Gustave Flaubert , 
Lev Tolstoy , 
Marcel Proust , 
James Joyce ve 
Robert Musil gibi önemli ve farklı isimlerin çalışmalarını 
Milan Kundera nın zekice incelediği ve okuduğum kitaplara farklı bir bakış açısı getiren, okuyacaklarıma da yol haritası olmuştur, kurduğu güzel
Onu sevmek üzere doğmuş olduğuna, artık büyük bir heves değil, yaradılış sırrı, bir varoluş bilmecesi olduğuna inanıyordu.
Sayfa 191Kitabı okuyor
_Eğer birinin ruhunu görmek istiyorsanız, ona hayallerini sorun.
_İnsan doğasındaki en derin prensip, "takdir edilme" isteğidir.
_Alaycı tiplerin aslında acılarını gizlemeye çalıştığı gerçeği doğrudur.
_İnsanın dünyadaki durumu, kedinin kitaplıktaki durumu gibidir; görür ve duyar ama hiç bir şey anlayamaz.
_Yanlış anlayanlar tarafından
mükemmel yazı.
İnsan dünyayı ancak ölümü kabul ederek (recevant düşünür (Zira ölümün bu alımlanışında insan dünyayı yansılar/ düşünür, veya bu ölümle dünya kendisini insanda düşünür/ yansıtır da diyebiliriz). Bu anlık askıya almada insan egemendir, ancak ne var ki bu egemenlik onun elinden kaçar (anlıktır yaşam ve düşünce). Eğer dünyayı elimizde zapt etseydik bunun adı anlık yaşam, varoluş olmayacaktı, ve insandan söz ediyor olmayacaktık... İnsan dünyayı yorumlar, bunun için ona söz yetisi verilmiştir, ancak insan dili (karşısında uzanan dünyada) yayılan derin sessizliği asla bozamaz, bu sessizliğin bilmecesi içine nüfuz edemez. Bu sözle bilinebilecek tek şey şudur ki: Bilgi adına sahip olduğu şeyin nihai anlamı (yani anlamın anlamı, varlığın anlamı) ona kapalıdır, onun elinden kaçar.
"Onu sevmek üzere doğmuş olduğuna artık büyük bir heves değil, yaradılış sırrı, bir varoluş bilmecesi olduğuna inanıyordu."
Sayfa 153Kitabı okudu
"Onu sevmek üzere doğmuş olduğuna artık büyük bir hevesle değil, yaradılış sırrı, bir varoluş bilmecesi olduğuna inanıyordu."
Sayfa 129Kitabı okudu
"Onu sevmek üzere doğmuş olduğuna artık büyük bir hevesle değil, yaradılış sırrı, bir varoluş bilmecesi olduğuna inanıyordu."
Sayfa 153Kitabı okudu
Gecenin esrarı bahtiyar,
Bu gece varoluş gecesi
Bu gece inanmak, inandırmak bilmecesi
Bu gece gecenin emrinde hakikat var!
Dördüncü dev Rene Descartes’tı. Descartes 1619’da Bavyera’da ki hafta süren kar fırtınası boyunca kendini sıcak bir odaya kilitlemişti. Bu süre zarfında üç vizyon gördüğünü söyledi. Bu vizyonlar bildiğini ve anladığını sandığı her şeyden kuşku duymasına neden oldu. Bütün dinî dogmaları reddetti. Bütün otorite figürlerini bir yana attı. Kesin olarak bildiği tek bir şey vardı, onu da şu sözüyle dile getirdi: “Düşünüyorum, öyleyse varım.” Yunanlıların eski durumuna dönmüştü. Bu, varoluşa karşı değişim argümanıydı. Fakat Descartes bu argümanı bir adım ileriye götürmüştü.
Düşündüğünün farkına varınca mantıksal olarak var olduğu sonucuna vardı. Diğer bir deyişle, varlığının farkında olması kendi varoluşunun tek kanıtıydı. Bu kanıtın kesin olduğunu söyleyebiliriz. Son derece güçlü ve basit bir argüman. Elbette, ben öldükten sonraki veya doğmadan önceki varlığımı hayâl edebilirim ama bunu kanıtlayamam. Buradan hareketle Descartes varoluş ve değişimin birbirini tamamladığını fark etti. Her şey ne tümüyle varoluş ne de tümüyle değişimdi.
“Varım” varoluş demekti. “Düşünüyorum” değişim demekti. Dolayısıyla varoluş değşimin zeminiydi. Değişim de bir insanın varlığının farkına varması için gerekliydi. Descartes Newton’a sağlam bir dayanak sundu. Bu, mantıksal düşüncenin temeliydi. Günümüzde bile, Fransız okulları Kartezyen analiz ve düşünce yöntemlerini izlerler. Şeylerin nedenleri olmalıdır. Gezegenler Güneş’in etrafında dönüyorsa bunun bir nedeni vardır.
Sayfa 51Kitabı okuyacak
Ramazan bitiyor, Müslümanlığımız bitmesin..
... Zira arkadaşlarım ilgisizlik, kayıtsızlık, aldırmazlık inancını benimsemişlerdi. Bunların bir kısmı uzmanı oldukları ilim, fen ve görevleri ile meşgul olup metafizik ve felsefe denilen varoluş bilmecesi ile uğraşmazdı. Diğerleri ise adeta din duygusundan soyutlanmış; din ile felsefeyi eski efsanelerin kalıntısı olarak görüyorlardı. Tuhaf bir düşünce. Ben bunlara gıpta ederdim. Gerçekten garip bir düşünce! Bir kısmı ise Ramazan kandillerini gördüğünde Müslüman olduğunu hatırlayan Müslümanlardan idi. Kandiller yandı mı ellerine tesbihlerini alırlar, dinlememek ve hiçbir şey anlamamak şartıyla camilere doluşarak Kur'an ve vaaz dinlerler; ikindi vakti kalkarak oruç bile tutarlardı. Oruç tuttuğu halde namaz kılmaya lüzum görmeyenleri de vardı. Uzun bir namaz olan teravihe hiçbiri yanaşmazdı. Ramazan bitince bunların din duygusu da veda eder giderdi. Mevsimlik elbise giymeye benzeyen bu tarz dindarlığa ben hep şaşardım.
Sayfa 24Kitabı okudu
Varoluş bilmecesi...
Eğer hayat bir bilmeceyse, bu bilmecenin
yazarı hiç şüphe yok sonunda açıklayacaktır.
Sayfa 70
